Federico Piovaccari

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Federico Piovaccari
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 września 1984
Gallarate

Wzrost

181 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Rayo Vallecano

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2003 Aurora Pro Patria 1919
2002–2003 Castellettese (wyp.)
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2007 Inter Mediolan 0 (0)
2004–2005 FC Vittoria (wyp.) 25 (10)
2005–2006 San Marino Calcio (wyp.) 29 (11)
2006–2007 Triestina Calcio (wyp.) 37 (5)
2007–2009 Treviso Calcio 40 (4)
2009–2010 Ravenna Calcio 34 (14)
2010–2011 AS Cittadella 39 (23)
2011–2015 UC Sampdoria 17 (2)
2012 Brescia Calcio (wyp.) 17 (4)
2012 Novara Calcio (wyp.) 10 (0)
2013 US Grosseto (wyp.) 17 (7)
2013–2014 Steaua Bukareszt (wyp.) 25 (10)
2014–2015 SD Eibar (wyp.) 28 (6)
2015–2016 Western Sydney Wanderers 12 (2)
2016–2019 Córdoba CF 63 (16)
2019– Rayo Vallecano 0 (0)
W sumie: 393 (114)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005  Włochy U-23 8 (5)
  1. Aktualne na: 10 czerwca 2019. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 4 września 2013.

Federico Piovaccari (ur. 1 września 1984 w Gallarate) – włoski piłkarz, grający na pozycji napastnika w hiszpańskim klubie Rayo Vallecano.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Aurory Pro Patria, z której w 2003 roku trafił do Interu Mediolan. Z klubem z San Siro związany był przez następne 4 lata, lecz nie rozegrał ani jednego oficjalnego spotkania w jego barwach, będąc nieustannie wypożyczany do klubów z niższych lig (jak Vittoria, San Marino oraz Triestina). Po rozwiązaniu kontraktu z Nerazzurri związał się z Treviso, następnie bronił barw Ravenny oraz AS Cittadella. Szczególnie w ostatniej z wymienionych drużyn prezentował wyborną skuteczność. Został królem strzelców Serie B w sezonie 2010/11 z 23 trafieniami w 39 występach. Po sukcesie tym został wykupiony przez pierwszoligową wówczas Sampdorię i do dziś pozostaje - teoretycznie - jej zawodnikiem. Na Stadio Luigi Ferraris rozegrał 17 spotkań i zdobył zaledwie 2 gole. Od 2012 jest konsekwentnie wypożyczany - spędził pewien okres w Brescii, Novarze oraz Grosseto.

W lipcu 2013 roku po raz pierwszy przeniósł się poza Italię i na zasadzie wypożyczenia z opcją pierwokupu trafił do ówczesnego mistrza Rumunii, Steauy Bukareszt. W debiutanckim sezonie pomógł swojemu nowemu klubowi w awansie do fazy grupowej Ligi Mistrzów 2013/14. Był bohaterem dwumeczu Steaua - Legia Warszawa, decydującego o kwalifikacji do tych elitarnych rozgrywek. Zdobył ważne bramki zarówno w Bukareszcie, jak i w stolicy Polski[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Federico Piovaccari. laliga.es. [dostęp 2018-08-23]. (hiszp.).
  2. Legia znów dogoniła rywala. 90 minut, 21 sierpnia 2013. [dostęp 2013-09-04].
  3. Elita nie dla Legii. 90 minut, 27 sierpnia 2013. [dostęp 2013-09-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]