Felicjan Prochaska
| Zawód, zajęcie |
urzędnik |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Pracodawca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Felicjan Marian Prochaska – polski urzędnik II RP.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 był starszym referentem w Ministerstwie Skarbu. Zajmował się kwestiami celnymi. Jako naczelnik wydziału w Ministerstwie Skarbu został mianowany pełnomocnikiem Polski w myśl umowy o ułatwieniach komunikacji międzynarodowej na linii kolejowej Firchau-Chojnice-Tczew-Marienburg z dnia 26 marca 1927 roku pomiędzy II Rzecząpospolitą a III Rzeszą[1]. 20 lutego 1931 został mianowany komisarzem egzaminacyjnym dla kandydatów do służby skarbowej I kategorii w administracji ceł[2].
Publikował w „Czasopiśmie Skarbowym”[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[5]
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Stosunek W.M. Gdańska do Polski pod względem celnym, Warszawa 1923.
- Zbiór przepisów celnych obowiązujących na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej oraz skorowidz alfabetyczny do taryfy celnej (współautor: Czesław Peche), 1925.
- Klauzula największego uprzywilejowania w polskich traktatach handlowych, Warszawa 1926.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Umowa o ułatwieniach komunikacji międzynarodowej na linji kolejowej Firchau-Chojnice-Tczew-Marienburg, podpisana 25 marca 1927 roku w Warszawie.. [dostęp 2015-05-01].
- ↑ Zarządzenie Ministra Skarbu z 20 lutego 1931. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Skarbu”, s. 95, Nr 6 z 28 lutego 1931.
- ↑ Felicjan Prochaska. O „Projekcie Nomenklatury Taryfy Celnej”. „Czasopismo Skarbowe”, s. 362-366, Nr 10 z 1928.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 36.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi w służbie skarbowej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Felicjan Prochaska –publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 2015-05-01].