Feliks Buchalski

Feliks Buchalski
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	16 października 1897 ; Łódź
Data i miejsce śmierci	1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	przed 1918 i 1939–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	19 Pułk Piechoty; 5 Dywizjon Samochodowy; 5 batalion czołgów i samochodów pancernych
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-ukraińska; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa kampania wrześniowa;
	Odznaczenia
	;

Feliks Buchalski (ur. 16 października 1897 w Łodzi, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Niepodległości, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Teodora i Stanisławy z Pieklińskich. Od 1918 w Wojsku Polskim. Uczestnik obrony Lwowa i wojny z bolszewikami. Od 10 marca do 1 października 1919 był uczniem 13. klasy (klasa „M”) Szkoła Podchorążych^[1]. 6 listopada 1919 został mianowany z dniem 1 listopada tego roku podporucznikiem w piechocie i przydzielony do 19 pułku piechoty^[2].

Był dowódcą pułkowej szkoły podoficerskiej i adiutantem X Brygady Piechoty^[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 19 pułku piechoty^[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 października 1919 roku i 762. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 19 pp^[5]. 12 lutego 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski awansował go z dniem 1 stycznia 1923 roku na porucznika ze starszeństwem z 1 lutego 1921 roku i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. W 1923 w dalszym ciągu pełnił służbę w 19 pp we Lwowie^[7]. Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów samochodowych i wcielony do 5 dywizjonu samochodowego w Krakowie^[8]. Pełnił służbę na stanowisku dowódcy plutonu i instruktora w kolumnie samochodów pancernych 5 batalionu czołgów i samochodów pancernych^[9]. Przeniesiony do rezerwy.

W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział w rezerwie do 5 dywizjonu samochodowego^[10].

W okresie międzywojennym Mieszkał w Warszawie^[11]. Był solistą warszawskiego chóru „Harfa”^[12]. Działacz kultury.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Figuruje na liście wywózkowej LW z 1.04.1940 poz. 85^[13]. Między 03 a 05.04.1940 przekazany do dyspozycji szefa NKWD obwodu smoleńskiego. Został zamordowany między 04 a 07.04.1940 przez NKWD w lesie katyńskim. W czasie ekshumacji przeprowadzonej przez Niemców w 1943 został zidentyfikowany i wpisany w dziennik działań komisji (bez daty dziennej). Na liście PCK (AM) jest pod nr 47. W Archiwum dr Robla znajduje się kalendarzyk jeńca Kozielska Feliksa Gadomskiego w którym wśród spisu oficerów znajduje się nazwisko Feliksa Buchalskiego^[11].

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia kapitana^[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 384, 440.
↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 96 z 1919 roku, poz. 3818.
↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 58.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 77, 571, tu podano, że urodził się 16 listopada 1897 roku.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 135, tu podano, że urodził się 16 września 1897 roku.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 lutego 1923 roku, s. 93.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 179, 451.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 921, 931.
↑ ^a ^b ^c BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-07-31] .
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 182, 706, tu podano, że urodził się 7 października 1897 roku.
↑ ^a ^b УБИТЫ В КАТЫНИ,, 2015, s. 195 .
↑ Towarzystwo śpiewacze Harfa chór męski im. Wacława Lachmana. [dostęp 2023-06-14].
↑ JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 596 .
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 921.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Wojskowa Biblioteka Cyfrowa „Zbrojownia”. [dostęp 2019-04-12].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/341
УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5

[CITEREFLenkiewiczSujkowskiZieliński1930384,_440-1] Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 384, 440.

[CITEREFDz._Rozk._MSWojsk.nr_96_z_1919_roku,_poz._3818-2] Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 96 z 1919 roku, poz. 3818.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Katynia200058-3] Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 58.

[CITEREFSpis_oficerów192177,_571,_tu_podano,_że_urodził_się_16_listopada_1897_roku-4] Spis oficerów 1921 ↓, s. 77, 571, tu podano, że urodził się 16 listopada 1897 roku.

[CITEREFLista_starszeństwa1922135,_tu_podano,_że_urodził_się_16_września_1897_roku-5] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 135, tu podano, że urodził się 16 września 1897 roku.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_9_z_15_lutego_1923_roku,_s._93-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 lutego 1923 roku, s. 93.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923179,_451-7] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 179, 451.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924921,_931-8] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 921, 931.

[:1-9] BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-07-31] .

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw1934182,_706,_tu_podano,_że_urodził_się_7_października_1897_roku-10] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 182, 706, tu podano, że urodził się 7 października 1897 roku.

[:2-11] УБИТЫ В КАТЫНИ,, 2015, s. 195 .

[12] Towarzystwo śpiewacze Harfa chór męski im. Wacława Lachmana. [dostęp 2023-06-14].

[13] JędrzejJ. Tucholski JędrzejJ., Mord w Katyniu, 1991, s. 596 .

[14] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924921-15] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 921.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]