Filarfolket
 Ale Möller, lider Filarfolket (2013) | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Wydawnictwo |
Amalthea[1] |
| Powiązania | |
Filarfolket – szwedzki zespół muzyczny założony w 1980 roku[2][3].
Początkowo Filarfolket tworzył muzykę, która stanowiła połączenie ludowych tradycji muzycznych różnych krajów ze szczególnym uwzględnieniem szwedzkiej muzyki tradycyjnej z elementami jazzu i rocka[4].
W kręgu zainteresowań grupy znalazły się także piosenki dla dzieci oraz kołysanki[4].
W warstwie tekstowej doszukiwano się odwołań politycznych[5].
Grupa wpłynęła na kształtowanie się brzmienia muzyki folkowej w Szwecji w latach 80. XX wieku[6].
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
Pierwotny skład[edytuj | edytuj kod]
- Ellika Frisell[6] – skrzypce[7], wiolonczela, conga[1]
- Katarina Olsson[6] – skrzypce, hardingfele, wiolonczela, perkusja[8]
- Ale Möller[6] – buzuki, akordeon[8], harmonijka, trąbka, sakshorn[1]
- Sten Källman[6] – flet, saksofon, piccolo, instrumenty perkusyjne, śpiew[8], conga[1]
- Dan „Gisen” Malmquist[6] – klarnet, flet[8], drumla[1]
- Lasse Bomgren[6] – gitara, perkusja[1], śpiew[8]
- Meta Alm – skrzypce, śpiew[9]
- Johnny Lundgren – akordeon[9]
- Göran Skytte – flet[9]
- Håkan Skytte – perkusja[9]
- Max Krumpelman – perkusja[9]
Późniejsi członkowie[edytuj | edytuj kod]
- Ulf „Ullik” Johansson – skrzypce, kontrabas, śpiew[8]
- Tina Johansson – berimbau, shekere, conga[1]
- Thomas Ringdahl – flet, saksofon, instrumenty klawiszowe[1]
Historia[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Zespół został założony w 1980 roku w Malmö[10]. Jego nazwa oznacza: „ludzie grający na skrzypcach”[3].
Przykładowe złożone instrumentarium z drugiej płyty długogrającej obejmowało: flet, piccolo, saksofony barytonowy i sopraninowy, perkusję, gitarę, skrzypce, wiolonczelę, hardingfele, kontrabas, klarnety basowy i kontrabasowy, spilopipę (norweski flet ludowy), buzuki, akordeon, trąbkę, flet bambusowy, harmonijkę ustną, flażolet[4].
W 1982 i 1984 roku zespół wystąpił na Roskilde Festival[11].
W 1989 roku zespół otrzymał szwedzką nagrodę Grammis za rok 1988 w kategorii muzyki folkowej za album Smuggel[12].
W 1990 roku odbyła się duża, trwająca miesiąc letnia trasa koncertowa Filarfolketu po Szwecji wraz z zespołem Groupa[13].
Zespół przestał funkcjonować w 1990 roku[10], a założyciel Ale Möller zespołu zaangażował się w różne projekty muzyczne, w tym własne.
W 2014 roku doszło do okazjonalnej reaktywacji grupy i wspólnego występu kilku dawnych członków zespołu na festiwalu Folktopia w Göteborgu[14] oraz w Palladium w Malmö w 2015 roku[15], z okazji sześćdziesiątej rocznicy urodzin lidera zespołu Ale Möllera[16].
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]
- Birfilarmusik Från Malmö (1980[17], LP)
- Hönsafötter & Gulerötter (1983[18], LP)
- Utan Tvekan[19] (1982[8], LP)
- Smuggel (1988, LP, CD)[20]
Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]
- Filarfolket Live![19] (1985, LP)
Kompilacje[edytuj | edytuj kod]
- Filarfolket 1980-1990 (1990, LP)
- Vintervals (1993, CD)[21]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Vintervals. Äänitteen tiedot. Kirjastot.fi-etusivu. [dostęp 2017-07-06]. (fiń.).
- ↑ „Beiträge zur Musikwissenschaft”, s. 41, 1991. Verlag Neue Musik. ISSN 0005-8106. (niem.).
- ↑ a b Gustavsson 1989 ↓, s. 108.
- ↑ a b c Ling 1997 ↓.
- ↑ Mattias Lies: Vattenringar. En individstudie i folkmusikvågens efterdyningar. Växjö Universitet, 2007-05-12, s. 17.
- ↑ a b c d e f g Broughton 1999 ↓.
- ↑ Madanmohan Rao: Interview with Ellika Frisell, acclaimed swedish fiddler. World Music Central, 2012-07-01. [dostęp 2017-07-06].
- ↑ a b c d e f g Utan tvekan. Äänitteen tiedot. Kirjastot.fi-etusivu. [dostęp 2017-07-06]. (fiń.).
- ↑ a b c d e Birfilarmusik... 1980 ↓.
- ↑ a b Filarfolket. NE Nationalencyklopedin. [dostęp 2017-07-06]. (szw.).
- ↑ Filarfolket. Roskilde Festival. [dostęp 2017-07-06].
- ↑ Grammisvinnarna åren 1969-2017. Grammisgalan. [dostęp 2017-07-06].
- ↑ Eelco Schilder. Mats Edén & Groupa. Part 2: The Groupa Years. „Folkworld”. 39, 2009-03.
- ↑ Tina Quartey: Filarfolket reunited at Folktopia Festival, Gothenburg August 2014. [dostęp 2017-07-06]. (ang.).
- ↑ Ale Möller firar. Palladium Malmö. [dostęp 2017-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-12)].
- ↑ Jonas Gillberg: Ale Möller firar 60 med Filarfolket. Sydsvenskan, 2014-12-20. [dostęp 2017-07-06]. (szw.).
- ↑ Jak się gra world music w Skandynawii. Etnosystem.pl. [dostęp 2017-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-17)].
- ↑ Här är de – Skånes viktigaste bubblare. Sydsvenskan, 2014-12-24. [dostęp 2017-07-06]. (szw.).
- ↑ a b Gustavsson 1989 ↓, s. 110.
- ↑ Jeśli nie podano inaczej, daty wydania za discogs.com.
- ↑ Elizabeth Davis (red.), A basic music library. Essential scores and sound recordings, wyd. 3, Chicago: American Library Association, 1997, s. 505, ISBN 0-8389-3461-7 (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Birfilarmusik Från Malmö. Alethea, 1980.
- Simon Broughton, Mark Ellingham, Richard Trillo (red.), World music: the rough guide, London: Rough Guides, [cop. 1999], s. 306, ISBN 1-85828-635-2, OCLC 43586081 (ang.).
- Jan Ling, A history of European folk music, Rochester: University of Rochester Press, 1997, s. 177, ISBN 1-878822-77-2, OCLC 45729079 (ang.).
- Sven Gustavsson, Tradition and modern society: a symposium at the Royal Academy of Letters, History, and Antiquities, Stockholm, November 26-29, 1987, Stockholm: Almqvist & Wiksell International, 1989, s. 108, ISBN 978-91-7402-202-5, OCLC 21339392 (ang.).