Filostachys niski

Filostachys niski
	; Filostachys niski w centralnej Polsce
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	filostachys
Gatunek	filostachys niski
	Nazwa systematyczna
	Phyllostachys humilis Muroi; Sugimoto, New Keys Jap. Tr.,1961
	Multimedia w Wikimedia Commons

Filostachys niski^[3] (Phyllostachys humilis Muroi) – gatunek bambusa z rodziny wiechlinowatych (traw). Występuje w Japonii w centralnej części wyspy Honsiu, przypuszczalnie pochodzi jednak z Chin. Uprawiany jako roślina ozdobna, wykorzystywany także w sztuce bonsai^[4] może być z powodzeniem uprawiany w warunkach klimatycznych Polski^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pędy początkowo ciemne, później bladozielone. Pochwy pędowe paskowane, biało-szare, przypominające papier^[6]. Liście drobne, długości 7 i szerokości 1 cm, jasnozielone^[5]. Na naturalnych stanowiskach osiąga wysokość 2–3 (5) m, przy średnicy pędów 1,5-2 (3) cm^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-03-13] (ang.).
↑ Szymon Hoser, Wojciech Hoser, Katarzyna Nawrocka. Próba uporządkowania polskiego nazewnictwa bambusów przydatnych do uprawy w rodzimych warunkach klimatycznych.. „Wiadomości Botaniczne”. 61, 2017. Polskie Towarzystwo Botaniczne. DOI: 10.5586/wb.2017.001. ISSN 2543-6503. (pol.).
↑ ^a ^b Dieter Ohrnberger: The Bamboos of the world. Amsterdam: Elsevier, 1999. ISBN 0-444-50020-0.
↑ ^a ^b Szymon Hoser: Bambusy mrozoodporne w naszych warunkach klimatycznych. e-book: self-publisher, 2016, s. 92. ISBN 978-8-3932-6060-7.
↑ Rick Darck: Manual of Grasses. Londyn: The Macmillan Press LTD, 1992, s. 169, seria: The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening. ISBN 0-333-615352.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-03-13] (ang.).

[hoser-3] Szymon Hoser, Wojciech Hoser, Katarzyna Nawrocka. Próba uporządkowania polskiego nazewnictwa bambusów przydatnych do uprawy w rodzimych warunkach klimatycznych.. „Wiadomości Botaniczne”. 61, 2017. Polskie Towarzystwo Botaniczne. DOI: 10.5586/wb.2017.001. ISSN 2543-6503. (pol.).

[Ohrnberger-4] Dieter Ohrnberger: The Bamboos of the world. Amsterdam: Elsevier, 1999. ISBN 0-444-50020-0.

[Szymon1-5] Szymon Hoser: Bambusy mrozoodporne w naszych warunkach klimatycznych. e-book: self-publisher, 2016, s. 92. ISBN 978-8-3932-6060-7.

[Dark-6] Rick Darck: Manual of Grasses. Londyn: The Macmillan Press LTD, 1992, s. 169, seria: The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening. ISBN 0-333-615352.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]