Fokker C.XIV
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie – pływakowe, stałe |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy Wright R-975-E3 Whirlwind |
| Moc |
450 KM (340 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
12,00 m |
| Długość |
9,50 m |
| Wysokość |
4,00 m |
| Powierzchnia nośna |
31,70 m² |
| Masa | |
| Własna |
1 330 kg |
| Startowa |
1 950 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
230 km/h |
| Prędkość przelotowa |
195 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
14,9 min. na wysokość 3000 m |
| Pułap |
4 800 m |
| Zasięg |
950 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe FN Browning kal. 7,9 mm | |
| Użytkownicy | |
| Holandia | |
| Rzuty | |
| |
Fokker C.XIV-W – holenderski wodnosamolot zwiadowczy z okresu II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1937 roku po rozpoczęciu produkcji seryjnej wodnosamlotu Fokker C-XI-W w wytwórni rozpoczęto pracę nad mniejszą wersją tego samolotu. Tak opracowany samolot został oznaczony jako Fokker C.XIV-W i został oblatany w 1939 roku.
Zaraz po jego oblataniu zamówiono serię 23 samolotów tego typu, samoloty te zostały ukończone w 1940 roku. Łącznie wyprodukowano 24 samoloty tego typu (łącznie z prototypem). Z uwagi na zajęcie przez Niemców Holandii nie był już produkowany.
Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Wodnosamolot C.XIV-W w 1940 roku wprowadzono do lotnictwa morskiego Holandii i wzięły one udział w walkach na terenie Holandii w 1940 roku.
11 samolotów ewakuowano do Wielkiej Brytanii, gdzie zostały rozmontowane a następnie wysłane do Holenderskich Indii Wschodnich, gdzie działały z baz przybrzeżnych.
Po zaatakowaniu Holenderskich Indii Wschodnich w 1942 roku przez Japonię, wszystkie samoloty tego typu zostały zniszczone.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Wodnosamolot Fokker C.XIV był dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Płat o konstrukcji drewnianej, natomiast kadłub miał konstrukcję kratownicową spawaną z rur stalowych. Całość pokryta była płótnem. W kadłubie mieściło się odkryte kabiny pilota i obserwatora. Podwozie samolotu składało się z dwóch stałych pływaków jednoredanowych wykonanych z duralu, wspartych wspornikami z rur stalowych.
Napęd samolotu stanowiły w 1 silnik tłokowy, w układzie gwiazdy, chłodzony powietrzem, posiadające osłonięty pierścień NACA.
Uzbrojenie samolotu stanowiły 2 karabiny maszynowe FN Browning kal. 7,9 mm, jeden stały obsługiwany przez pilota, drugi ruchomy obsługiwany przez strzelca-obserwatora.