Forti FG01

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Forti FG01
Ilustracja
Pedro Diniz w Forti FG01 podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii 1995
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Forti

Projektant

Giacomo Caliri
Giorgio Stirano
Sergio Rinland

Dane techniczne
Nadwozie

monokok z włókien węglowych

Zawieszenie
przednie

podwójne wahacze, popychacze

Zawieszenie
tylne

podwójne wahacze, popychacze

Silnik

Ford ED 3.0 V8
Ford Zetec-R 3.0 V8

Skrzynia biegów

Forti T, ręczna, 6 biegów + wsteczny
Hewland T, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny

Paliwo

Agip
Elf

Opony

Goodyear

Historia
Debiut

Grand Prix Brazylii 1995

Kierowcy

Pedro Diniz
Roberto Moreno
Luca Badoer
Andrea Montermini

Używany

1995–1996

Wyścigi

19

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

– Forti FG03
Multimedia w Wikimedia Commons

Forti FG01 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Giacomo Caliriego, Giorgio Stirano i Sergio Rinlanda i skonstruowany przez Forti. Samochód wziął udział w sezonie 1995 Formuły 1, oraz jako Forti FG01B, w pięciu Grand Prix sezonu 1996.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zespół Forti, ścigający się od 1987 roku w Międzynarodowej Formule 3000, odnosił w tej serii sukcesy, stąd też szef zespołu, Guido Forti, zaczął rozważać starty w Formule 1. Pod koniec 1992 roku zespół podpisał kontrakt z Pedro Dinizem, który wniósł do zespołu takich sponsorów, jak Arisco, Duracell, Gillette, Kaiser, Marlboro, Parmalat, Sadia i Unibanco[1][2]. Do zespołu ściągnięto takich pracowników, jak Sergio Rinland i Cesare Fiorio, a także zdołano pod koniec 1994 roku pozyskać budżet w wysokości 17 milionów dolarów, wystarczający do startów w Formule 1[1].

Model FG01 był pierwszym samochodem Forti w Formule 1. Forti, które w Międzynarodowej Formule 3000 korzystało z gotowych nadwozi, po raz pierwszy w swojej historii musiało stworzyć własny samochód. Został on zaprojektowany przez Giacomo Caliriego i Giorgio Stirano z wkładem Sergio Rinlanda, który wcześniej był odpowiedzialny m.in. za projekty Brabhama BT60Y oraz Fondmetalu GR02[3]. W 1994 roku Forti zakupiło pozostałe aktywa upadłego zespołu Fondmetal – w tym model GR02 – oraz zwróciło się do Rinlanda o pomoc z zaprojektowaniu samochodu opartego o model Fondmetal, który miał się ścigać w sezonie 1993, dzięki czemu Rindland miał duży wkład w FG01[4]. Za aerodynamikę odpowiedzialny był były pracownik Brabhama, Fondmetalu i Astauto. Hans Fouche, który korzystał z tunelu aerodynamicznego w Południowej Afryce, natomiast składaniem samochodu zajęła się firma Belco Avia[1][5].

Pojawiły się opinie, że FG01 był jedynie przeróbką modelu Fondmetal GR02[5]. Będąc samochodem nieudanym, przestarzałym, ciężkim, powolnym, kanciastym, nieporęcznym i niewydajnym aerodynamicznie, był określany jako „poprawiony samochód Formuły 3000”[6], a nawet jako „straszna kupa śmieci”[7]. Pojazd dysponował zbyt dużym nosem, a początkowo nie był wyposażony w airbox, zaś moc silników Ford ED, zakupionych po atrakcyjnej cenie dzięki powiązaniom Forti z Ford do Brasil, wynosiła ok. 100 KM mniej od silników Renault RS7[8]. Początkowo, jako jedyny samochód w stawce, dysponował także manualną skrzynią biegów[9]. Samochód był pomalowany w żółto-niebieskie barwy, natomiast felgi pomalowano kolorem zielonym, co miało ilustrować wpływ Brazylii na Forti; dokładny odcień każdego koloru został wybrany w hołdzie dla Ayrtona Senny, który zginął podczas Grand Prix San Marino 1994[10].

Pierwszym kierowcą zespołu, dzięki swoim sponsorom, został ścigający się już dla Forti bez sukcesów w Międzynarodowej Formule 3000 Pedro Diniz, który podpisał z zespołem trzyletni kontrakt[11]. Drugim kierowcą ze względu na doświadczenie i narodowość został wybrany Roberto Moreno[12].

Początek sezonu 1995 był dla Forti bardzo nieudany. W Grand Prix Argentyny oraz Grand Prix San Marino żaden z kierowców zespołu nie został sklasyfikowany ze względu na przejechanie poniżej 90% dystansu wyścigu, ponadto najlepsze czasy okrążeń znacznie odbiegały od innych najsłabszych zespołów, jak Pacific, Simtek czy Minardi[13]. Do samochodu stopniowo wprowadzano jednak ulepszenia, jak zmniejszenie wagi o 60 kg, zastosowanie półautomatycznej skrzyni biegów, airboksu i poprawienie przedniego spojlera, sekcji bocznych i monokoku[11]. Spowodowało to wzrost konkurencyjności Forti: w połowie sezonu obaj kierowcy Forti po raz pierwszy wyprzedzili w kwalifikacjach obu kierowców Pacifika, a podczas Grand Prix Australii Moreno po raz pierwszy zmieścił się w obowiązującym od 1996 roku limicie 107%[14][15]. Diniz w tym wyścigu zajął siódme miejsce, co wprawdzie nie dało Forti punktów, ale pozwoliło zespołowi na wyprzedzenie w klasyfikacji konstruktorów Pacifika i Simteka[16][17].

Na sezon 1996 Diniz wraz ze swoimi sponsorami niespodziewanie odszedł do Ligiera, co znacznie zmniejszyło budżet zespołu i opóźniło prace nad nowym modelem. Spowodowało to, że na początku sezonu zespół był zmuszony użyć ubiegłorocznego modelu, który napędzały jedynie trochę bardziej konkurencyjne od silników Ford ED jednostki Ford Zetec-R[18]. Kierowcami zostali Luca Badoer i Andrea Montermini, którzy podczas Grand Prix Australii oraz Grand Prix Europy nie zmieścili się w limicie 107% i nie zakwalifikowali się do wyścigu[19][20]. Podczas Grand Prix San Marino Badoer ścigał się nowym samochodem FG03, a od Grand Prix Monako model ten przeznaczony był już dla obu kierowców[21].

Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców 		Wyniki
konstruktora
1995 Brazylia Argentyna San Marino Hiszpania Monako Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Unia Europejska Japonia Australia Punkty Pozycja Punkty Pozycja
Parmalat Forti Ford Ford Brazylia Pedro Diniz 10 NS NS NU 10 NU NU NU NU NU 13 9 16 13 17 NU 7 0 21 0 11
Brazylia Roberto Moreno NU NS NS NU NU NU 16 NU NU NU 14 NU 17 NU 16 NU NU 0 32
1996 Australia Brazylia Argentyna Unia Europejska San Marino Monako Hiszpania Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Japonia Punkty Pozycja Punkty Pozycja
Forti Grand Prix Ford Włochy Luca Badoer NZ 11 NU NZ - - - - - - - - - - - - 0 21 0 11
Włochy Andrea Montermini NZ NU 10 NZ NZ - - - - - - - - - - - 0 23

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c CONSTRUCTORS: FORTI CORSE S.R.L. grandprix.com. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  2. ↑ The Diniz Family buys into Prost. grandprix.com, 2000-11-30. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  3. ↑ Sergio Rinland. chicanef1.com. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  4. ↑ Bruce Jones (red.). Grand Prix '95 Preview: Formula 1 Team Guide. „Autosport”. 138 (12), s. 45, 1995-03-23. 
  5. ↑ a b Rinland leaves Forti?. grandprix.com, 1995-05-08. [dostęp 2010-03-16]. (ang.).
  6. ↑ Pierre Ménard: The Great Encyclopedia of Formula 1 (3rd Edition). T. 2. Chronosports S.A., 2006, s. 626. ISBN 2-84707-123-7.
  7. ↑ No news is big news!. grandprix.com, 1996-01-01. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  8. ↑ Luc Domenjoz (red.): Formula 1 Yearbook 1995. Chronosports Editeur, 1995, s. 36-37. ISBN 2-940125-06-6.
  9. ↑ Forti FG01-95. statsf1.com. [dostęp 2013-03-16]. (fr.).
  10. ↑ Tony Dodgins. Brazilian GP: News In Brief. „Autosport”. 138 (13), s. 39, 2009-03-30. 
  11. ↑ a b Bob Constanduros: Formula 1 Review: Forti. W: Alan Henry: AUTOCOURSE 1995-96. Hazleton Publishing Ltd, 1995, s. 71. ISBN 1-874557-36-5.
  12. ↑ Andrew Benson. Formula 1 News: News In Brief. „Autosport”. 138 (12), s. 7, 1995-03-23. 
  13. ↑ Gran Premio Marlboro de Argentina 1995 - Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
  14. ↑ Grosser Mobil 1 Preis von Deutschland 1995 - Wyniki kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
  15. ↑ EDS Australian Grand Prix 1995 - Wyniki kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
  16. ↑ EDS Australian Grand Prix 1995 - Rezultat wyścigu. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
  17. ↑ 1995 - All teams. f1.com. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  18. ↑ Alan Henry: Formula 1 Review: Forti. W: Alan Henry: AUTOCOURSE 1995-96. Hazleton Publishing Ltd, 1995, s. 92. ISBN 1-874557-36-5.
  19. ↑ Transurban Australian Grand Prix 1996 - Wyniki kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
  20. ↑ Grosser Preis von Europa 1996 - Wyniki kwalifikacji. f1wm.pl. [dostęp 2013-03-16]. (pol.).
  21. ↑ Forti FG03-96. statsf1.com. [dostęp 2013-03-16]. (fr.).
Samochody, które rywalizowały w Formule 1 w sezonie 1995
Samochody, które rywalizowały w Formule 1 w sezonie 1996
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Forti_FG01&oldid=65823261”