Franciszek Salezy Wiśniowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
Franciszek Salezy Wiśniowski (ur. 30 stycznia 1775 w Lubitowie, zm. 15 września 1807 w Boremlu) – polski poeta i tłumacz literatury angielskojęzycznej.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Syn Dionizego Wiśniowskiego, sędziego grodzkiego czernihowskiego i Katarzyny z Lubienieckich[1]. W 1791 ukończył z wyróżnieniem szkołę bazylianów we Włodzimierzu pod kierunkiem Juliana Antonowicza[1][2]. Jego osiągnięcia szkolne, w tym biegła znajomość siedmiu języków, były na tyle znaczące, iż zostały ogłoszone[a] przez Komisję Edukacji Narodowej na łamach Gazety Narodowej i Obcej[2][3]. Po ukończeniu nauki przebywał w Warszawie, a następnie na dworze biskupa Stefana Lewińskiego w Poczajowie, po którego śmierci w 1806 roku powrócił do majątku rodzinnego[1]. Zakochany w Emilii Felińskiej (siostrze swojego przyjaciela Alojzego Felińskiego), jednakże małżeństwo nie doszło do skutku z powodu sprzeciwu jej matki, ze względu na niewystarczającą pozycję materialną poety[4]. Tadeusz Czacki zamierzał powołać go na stanowisko nauczycielskie w Liceum Krzemienieckim[1][3]. Zmarł w 32. roku życia po krótkiej chorobie[3].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Franciszek Salezy Wiśniowski za swojego życia nie opublikował żadnego utworu, co więcej przed swoją śmiercią zniszczył większość swoich utworów[3]. Pracował na kilkoma książkami, jednakże uważał, że pisanie przed osiągnięciem dojrzałości (40 r.ż.) jest niewłaściwe[3]. Całość pozostałej spuścizny po nim w roku 1816 wydał jego przyjaciel Konstanty Piotrowski[3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ „Gazeta Narodowa y Obca”. 12, s. 46, 1791.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d
Bibliografia literatury polskiej „Nowy Korbut”. T. 6, cz. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 434, seria: Nowy Korbut.
- ↑ a b S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna. T. 26. 1898, s. 264.
- ↑ a b c d e f Krótka wiadomość o życiu Franciszka Wiśniowskiego. W: Konstanty Piotrowski: Pisma pośmiertne Franciszka Wiśniowskiego. Warszawa: 1816, s. 3–10.
- ↑ Magdalena Patro-Kucab. Kobiety w życiu i twórczości Alojzego Felińskiego. „Acta Universitatis Lodziensis”. 34 (4), s. 131–146, 2016. DOI: 10.18778/1505-9057.34.10.
