Przejdź do zawartości

Frankolin jarzębaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frankolin jarzębaty
Campocolinus schlegelii
(Heuglin, 1863)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Gallini

Rodzaj

Campocolinus

Gatunek

frankolin jarzębaty

Synonimy
  • Francolinus schlegelii Heuglin, 1863[1][2]
  • Peliperdix schlegelii (Heuglin, 1863)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Frankolin jarzębaty[4] (Campocolinus schlegelii) − gatunek średniej wielkości afrykańskiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Gatunek monotypowy[2][5]. Dawniej bywał uznawany za podgatunek frankolina jasnogłowego (C. coqui)[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Wygląd zewnętrzny: ochrowa głowa z szarą czapeczką i paskiem ocznym, brunatny, kremowo kreskowany grzbiet, spód jasny, czarno prążkowany. Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy, samica odróżnia się od samca mniej wyraźnym kreskowaniem grzbietu i nieregularnie prążkowanym brzuchem.

Rozmiary: długość ciała 21–24 cm

Masa ciała: samiec ok. 250 g, samica ok. 220 g

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Sawanna, zwłaszcza utworzona przez drzewa z gatunku Isoberinia doka i z wysoką trawą. Nie notowany w pobliżu osiedli ludzkich.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Środkowa Afryka, od zachodniego Kamerunu, poprzez Republikę Środkowoafrykańską i południowy Czad do południowo-zachodniego Sudanu.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Liście drzewa Isoberinia doka, nasiona traw i owady.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Gatunek najprawdopodobniej monogamiczny.

Gniazdo zagłębienie w ziemi wyścielone trawą, liśćmi i tym podobnym materiałem.

Okres lęgowy W Sudanie od września do listopada.

Jaja: znosi 2–5 jaj.

Status, zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Status według kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN: gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Francolinus schlegelii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-10-25] (ang.).
  2. a b c Schlegel's Francolin (Francolinus schlegelii). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  3. a b Campocolinus schlegelii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja: 2023-03-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-21].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-26]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 491. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]