Friedrich Barchewitz
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
niemiecka |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
Friedrich Barchewitz (ur. 1836, zm. 14 sierpnia 1902 w Leubus[1]) – architekt niemiecki, od 1862 działający we Wrocławiu, przedstawiciel neorenesansu w architekturze.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1869–1871 w Miejskiej Deputacji Budowlanej, od 1872 w Spółce Akcyjnej Nieruchomości Śląskie (niem. Schlesische-Immobilien Aktien-Geselschaft), gdzie 1873 był dyrektorem ds. budowlanych.
W 1862 zaprojektował rozbudowę zakładów Gottfrieda Linke, w latach 1868–1869 opracował projekt Teatru Lobego[a] przy Lessingstraße (dziś ul. Dobrzyńska); projekt ten zyskał uznanie w środowisku wrocławskim. W 1873 wygrał konkurs na zagospodarowanie Königstraße (dzisiejsza ulica Leszczyńskiego, niedaleko wrocławskiego pałacu królewskiego). W 1872 opracował założenia ogrodu „Pod Namiotem” przy wrocławskiej promenadzie, rok później – ogrodu Scholza przy Herbert-Welkisch-Straße (ul. Mazowiecka) oraz kamienic na miejscu dawnego Mysiego Stawu[b]. W latach 1880–1881 zaprojektował sierociniec żydowski przy Gräbschenerstraße (ul. Grabiszyńska) 61–65. W 1883 zaprojektował budynek Hotelu Riegner[2].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zburzonego pod koniec II wojny światowej.
- ↑ W latach 1925–1927 na ich miejscu powstały gmachy Polizeipresidium (komenda policji) przy Museumstraße (ul. Muzealna).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sterberegister Leubus-Dorf, 1902, Eintrag Nr. 36
- ↑ dawny Hotel Riegner