Przejdź do zawartości

Główny Komitet Lotnictwa Cywilnego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Główny Komitet Lotnictwa Cywilnego – centralna jednostka organizacyjna istniejąca w latach 1950–1962, mająca na celu zapewnienie rozwoju lotnictwa cywilnego i przystosowanie do potrzeb planowej gospodarki. Komitet był państwowym organem planowania, kierownictwa i kontroli całokształtu zagadnień lotnictwa cywilnego.

Powołanie Komitetu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie dekretu z 1950 r. o powołaniu Główny Komitet Lotnictwa Cywilnego ustanowiono Komitet[1].

Zakres działania Komitetu[edytuj | edytuj kod]

Do zakresu działania Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego należało w szczególności:

  • ustalanie wytycznych rozwojowych lotnictwa cywilnego w zakresie zagadnień technicznych, organizacyjnych, prawnych i szkoleniowych;
  • sprawy szkolenia kadr fachowych lotnictwa cywilnego wszystkich szczebli, koordynowanie tego szkolenia oraz planowego rozmieszczenia kadr;
  • opiniowanie planów produkcji i rozdziału sprzętu lotniczego dla potrzeb lotnictwa cywilnego;
  • sprawy budowy i rozbudowy lotnisk dla potrzeb lotnictwa cywilnego;
  • sprawy dotyczące organizacji międzynarodowych lotnictwa cywilnego;
  • sprawy działalności wydawniczej w dziedzinie lotnictwa cywilnego;
  • kierownictwo i nadzór nad działalnością Ligi Lotniczej.

Kierowanie Komitetem[edytuj | edytuj kod]

Na czele Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego stał przewodniczący, mianowany i odwoływany przez Prezydenta Rzeczypospolitej na wniosek Prezesa Rady Ministrów.

Do Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego wchodziło ponadto trzech przedstawicieli Ministra Obrony Narodowej i po dwóch przedstawicieli Ministerstwa Komunikacji, Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego oraz dwóch przedstawicieli Ligi Lotniczej.

Dla opracowania niektórych zagadnień przewodniczący komitetu powołuje dodatkowo przedstawicieli zainteresowanych resortów oraz pracowników nauki.

Prezydium Komitetu[edytuj | edytuj kod]

Pracą Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego kierowało Prezydium Komitetu.

Na czele Prezydium Komitetu stał Przewodniczący Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego, który kierował pracą prezydium i czuwał nad jej prawidłowym biegiem.

Członków prezydium powoływał Prezes Rady Ministrów.

Zniesienie Komitetu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1962 r. – Prawo Lotnicze zniesiono Główny Komitetu Lotnictwa Cywilnego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dekret z dnia 21 września 1950 r. o powołaniu Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego. Dz.U. z 1950 r. nr 44, poz. 396.
  2. Ustawa z dnia 31 maja 1962 r. – Prawo lotnicze. Dz.U. z 1962 r. nr 32, poz. 153.