Gabriel Bartoszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gabriel Bartoszewski OFMCap
Jan Bartoszewski
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1933
Potworów

Prowincjał prowincji warszawskiej Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów
Okres sprawowania

19711976

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

kapucyni

Śluby zakonne

15 sierpnia 1954

Prezbiterat

7 lipca 1957

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908)

Gabriel Bartoszewski, właśc. Jan Bartoszewski (ur. 10 czerwca 1933 w Potworowie) – polski duchowny katolicki, kapucyn. Prowincjał prowincji warszawskiej Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów, wicepostulator w wielu procesach beatyfikacyjnych w Kościele katolickim.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w wielodzietnej rodzinie rolniczej jako syn Józefa i Józefy z domu Jędrys[1][2]. W latach 1947–1949 uczył się w Gimnazjum w Nowym Mieście nad Pilicą[3]. W wieku 16 lat, 15 lipca 1949 w tamtejszym klasztorze kapucynów rozpoczął zakonny nowicjat[4]. Pierwsze śluby złożył 16 lipca 1950, a profesję wieczystą 15 sierpnia 1954[2]. W latach 1952–1957 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży[2]. Święcenia kapłańskie przyjął 7 lipca 1957[3]. Rok później rozpoczął studia doktoranckie w zakresie prawa kanonicznego na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Doktorat pt. Powstanie i organizacja polskiej prowincji kapucynów w latach 1681–1784 obronił 24 listopada 1962[5][4]. Promotorem jego rozprawy był ks. prof. Aleksy Petrani.

W strukturach zakonnych pełnił funkcje m.in. prowincjalnego prefekta studiów, definitora prowincjalnego, a w latach 1971–1976 prowincjała prowincji warszawskiej[2].

W Kurii Metropolitalnej Warszawskiej był referentem ds. kanonizacyjnych, kierował także kurialnym Wydziałem Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego[6]. Od 1962 był promotorem sprawiedliwości, a od 1969 obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Metropolitalnym Warszawskim[2][6].

Od 1966 był czynnie zaangażowany w procesy beatyfikacyjne i kanonizacyjne polskich błogosławionych i świętych Kościoła katolickiego. Był wicepostulatorem w procesach m.in. kard. Stefana Wyszyńskiego[7], ks. Jerzego Popiełuszki, br. Honorata Koźmińskiego, 108 męczenników II wojny światowej[4].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2017 Rada Gminy Potworów nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Potworowa[3].

11 listopada 2023 w uznaniu wybitnych osiągnięć w pracy duszpasterskiej, za szczególne zaangażowanie w procesach beatyfikacyjnych i kultywowanie pamięci o polskich błogosławionych Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[8].

Został także odznaczony medalem papieskim Pro Ecclesia et Pontifice[9].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Bartoszewski G., Reguła i życie Braci i Sióstr Trzeciego Zakonu Regularnego: tekst, komentarz, historia, Wydawnictwo Ojców Kapucynów, Warszawa, 1992, ISBN 83-85037-55-1.
  • Bartoszewski G., Bł. Honorat Koźmiński: założyciel licznych Zgromadzeń zakonnych, patron zawierzenia i wytrwania, Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy, Kraków, 1993, ISBN 83-86715-43-X.
  • Bartoszewski G., Błogosławiona siostra Maria Teresa Kowalska, Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, Włocławek, 2001, ISBN 83-88743-09-0.
  • Bartoszewski G., Mamy najcudowniejszy Obraz: kult Matki Bożej Częstochowskiej w życiu i działalności apostolskiej bł. Honorata Koźmińskiego, Instytut bł. Honorata Koźmińskiego, Warszawa, 2006, ISBN 83-87229-36-9.
  • Bartoszewski G. (red.), Święci są wśród nas, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna "Adam", Warszawa, 2012, ISBN 978-83-7821-002-3.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zasłużył się dla polskich błogosławionych [online], Gość.pl Warszawski, 11 listopada 2023 [dostęp 2023-11-13].
  2. a b c d e Dobry i boży człowiek [online], niedziela.pl [dostęp 2023-11-13] (pol.).
  3. a b c Michał Kaczor, Pierwszy honorowy obywatel Potworowa [online], radioplus.com.pl, 2 lipca 2017 [dostęp 2023-11-13] (pol.).
  4. a b c Odnowienie doktoratu o. dr. Gabriela Bartoszewskiego OFMCap [online], niedziela.pl [dostęp 2023-11-13] (pol.).
  5. O. dr Gabriel Bartoszewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-11-13].
  6. a b Pół życia przy beatyfikacjach. O. Gabriel Bartoszewski kończy 88 lat [online], archwwa.pl [dostęp 2023-11-13] (pol.).
  7. O. Bartoszewski o kard. S. Wyszyńskim: wyrozumiały i dowcipny [online], dzieje.pl [dostęp 2023-11-13] (pol.).
  8. M.P. z 2023 r. poz. 908
  9. Marian Romaniuk, Dobry i Boży człowiek. W 60. rocznicę kapłaństwa ojca Gabriela Bartoszewskiego, kapucyna, [w:] Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie, t. 1, 2017, s. 120–121, ISSN 0209-3804 [dostęp 2023-11-13] (pol.).