Giennadij Kołbin

Giennadij Kołbin
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1927 ; Niżny Tagił
Data i miejsce śmierci	15 stycznia 1998 ; Moskwa
	Pierwszy Sekretarz KC Komunistycznej Partii Kazachskiej SRR
Okres	od 16 grudnia 1986; do 22 czerwca 1989
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
Poprzednik	Dinmuchamed Kunajew
Następca	Nursułtan Nazarbajew
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Giennadij Wasiljewicz Kołbin (ros. Геннадий Васильевич Колбин; ur. 7 maja 1927 w Niżnym Tagile, zm. 15 stycznia 1998 w Moskwie) – radziecki i kazachski polityk, I sekretarz KC Komunistycznej Partii Kazachstanu w latach 1986–1989.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1942–1943 uczył się modelarstwa w Niżnym Tagile, 1943–1947 uczęszczał do technikum górniczo-metalurgicznego w tym mieście, 1947–1959 pracował tam w fabryce kolejno jako konstruktor-technolog, kierownik biura technologicznego, zastępca naczelnika i naczelnik działu i zastępca głównego inżyniera. 1955 zaocznie ukończył Uralski Instytut Politechniczny im. Siergieja Kirowa. Od 1959 sekretarz partyjnego komitetu fabrycznego, w latach 1959–1962 drugi i następnie pierwszy sekretarz komitetu rejonowego KPZR w Niżnym Tagile, w latach 1970–1975 II sekretarz komitetu obwodowego KPZR w Swierdłowsku (obecnie Jekaterynburg), 1975–1984 II sekretarz KC Komunistycznej Partii Gruzji (I sekretarzem był wówczas Eduard Szewardnadze), 1983–1987 I sekretarz obwodowego komitetu KPZR w Uljanowsku. W latach 1979–1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR. Od 16 grudnia 1986 do 22 czerwca 1989 I sekretarz KC Komunistycznej Partii Kazachstanu. Powołanie go na to stanowisko spowodowało falę zamieszek na tle etnicznym w Ałma-Acie. Mieszkańcy protestowali przeciwko usunięciu z funkcji Kazacha – Dinmuchammeda Kunajewa i powołaniu na jego stanowisko urodzonego na terenie Rosji Kołbina. W zorganizowanej przez władze pacyfikacji protestów zginęło około 200 osób^[1]. Od 7 czerwca 1989 do 26 grudnia 1990 przewodniczący Komitetu Kontroli Ludowej ZSRR. Od 1990 na emeryturze. Zmarł i został pochowany w Moskwie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Lenina (dwukrotnie)
Order Rewolucji Październikowej
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie)
Order „Znak Honoru”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Maciej Tomaszewski: Między Rosją a Chinami. Upadku ZSRR nie chcieli. tvn24.pl, 2011-12-14. [dostęp 2013-12-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

[tvn-1] Maciej Tomaszewski: Między Rosją a Chinami. Upadku ZSRR nie chcieli. tvn24.pl, 2011-12-14. [dostęp 2013-12-10].

[1]