Gniazdownik (osoba)
Gniazdownik - osoba pełnoletnia, która mogłaby żyć samodzielnie, ale nadal zamieszkuje z rodzicami (opiekunami) lub jednym z nich. Odwleka uniezależnienie się i wyprowadzenie z domu rodzinnego.
Według innej definicji gniazdownikiem jest osoba w wieku 25-34 lata mieszkająca z rodzicami, nieposiadająca współmałżonka i niebędąca sama rodzicem. Populacja gniazdowników nie obejmuje osób rozwiedzionych oraz wdowców[1].
Pojęciem tym – w znaczeniu odnoszącym się do ludzi – po raz pierwszy posłużył się T. Szlendak[2]. Pojęcie to ma charakter potoczny i zostało zaczerpnięte z nauk przyrodniczych.
We Włoszech gniazdowników nazywa się bamboccioni. W Wielkiej Brytanii – boomerang kids (dzieci bumerangi), w Niemczech – Kidults (dorosłe dzieci), w Japonii – parasaito shinguru (pasożytujący)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ K. Peszat, M. Cybulska, E. Murawska, G. Nowakowska, in: Generation of Young Adults Living with their Parents in Poland, red. A. Cacko, Warsaw 2021, p. 9.
- ↑ T. Szlendak, Socjologia rodziny. Ewolucja, historia, zróżnicowanie, Warszawa 2010, s. 180.
- ↑ B. Majerek, Młody prekariat, czyli codzienna niepewność, Wrocław 2017, s. 99.