Goggomobil

Goggomobil – mikrosamochody produkowane przez bawarskie przedsiębiorstwo Glas w miejscowości Dingolfing, konkurujące z BMW Isetta. Pierwszy model Goggomobila został wprowadzony na rynek w roku 1955. W 1969 r. BMW przejęło przedsiębiorstwo Glas.

Model T[edytuj | edytuj kod]

Był to czteroosobowy sedan z dwucylindrowym dwusuwowym silnikiem zaprojektowanym przez Feliksa Dozekala, chłodzony powietrzem przy użyciu dmuchawy. Istniały dwie wersje silnikowe, T250 i T300, różniące się pojemnością jednostek. Silnik znajdował się z tyłu za tylną osią. Samochód posiadał zawieszenie niezależne, z przodu oś wahliwą, z tyłu łamany most napędowy ze sprężynami śrubowymi i teleskopowymi amortyzatorami olejowymi.

Model TS[edytuj | edytuj kod]

Produkowane w latach 1957-1969 czteroosobowe, z charakterystyczną, tylną szybą panoramiczną coupe. Budowane także w wersji cabrio.

Model TL[edytuj | edytuj kod]

W latach 1957-1965 Glas produkowało Goggomobila w wersji dostawczej. Większość tych pojazdów zakupiła niemiecka poczta.

Goggomobil a Mikrus[edytuj | edytuj kod]

Na konstrukcji Goggomobila wzorowany był polski mikrosamochód Mikrus MR-300^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ BartoszB. Winiarski BartoszB., Tygodnik „Motor” – 1959, nr 16 – „MIKRUS a GOGGOMOBIL” – Był sobie Mikrus [online] [dostęp 2020-11-09] .

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

goggomobil.com

[1] BartoszB. Winiarski BartoszB., Tygodnik „Motor” – 1959, nr 16 – „MIKRUS a GOGGOMOBIL” – Był sobie Mikrus [online] [dostęp 2020-11-09] .

[1]