Graf płaski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Graf płaski – przedstawienie grafu planarnego na płaszczyźnie w taki sposób, że żadne dwie krawędzie się nie przecinają[1].

Dwie graficzne reprezentacje grafu – z przecinającymi się liniami (u góry) i w formie grafu płaskiego (u dołu)[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robin J. Wilson: Wprowadzenie do teorii grafów. Warszawa: 1998. ISBN 83-0112-641-8.
  • Juliusz Lech Kulikowski: Zarys teorii grafów. Zastosowanie w technice. Warszawa: 1986. ISBN 83-0105-277-5.