Grand Prix Meksyku 1989

Grand Prix Meksyku 1989
Gran Premio de Mexico 1989
	4. wyścig z 16 w sezonie; 472. Grand Prix Formuły 1
	; Autódromo Hermanos Rodríguez
Data	28 maja 1989
	Trasa
Liczba okrążeń	69
Długość okrążenia	4,421 km
Dystans	305,049 km
	Uczestnicy
Zgłoszenia	37 kierowców
Zakwalifikowało się	26 kierowców
Ukończyło wyścig	15 kierowców
	Wyniki
Pole position	Ayrton Senna; (1:17,876, McLaren-Honda)
Zwycięzca	Ayrton Senna; (1h:35:21,431, McLaren-Honda)
Najszybsze; okrążenie	Nigel Mansell; (1:20,420, McLaren-Honda)
	4. Grand Prix w sezonie 1989
Poprzednie	Grand Prix Monako
Następne	Grand Prix Stanów Zjednoczonych
	Grand Prix Meksyku

Grand Prix Meksyku 1989 (oryg. Gran Premio de Mexico) – czwarta runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1989, która odbyła się 28 maja 1989, po raz 12. na torze Autódromo Hermanos Rodríguez.

13. Grand Prix Meksyku, 12. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Poz	Nr	Kierowca	konstruktor	Okrążenie	Czas/Powód n.u	Poz. start.	Punkty
1	1	Ayrton Senna	McLaren-Honda	69	1:35:21,431	1	9
2	6	Riccardo Patrese	Williams-Renault	69	+ 0:15,560	5	6
3	4	Michele Alboreto	Tyrrell-Ford	69	+ 0:31,254	7	4
4	19	Alessandro Nannini	Benetton-Ford	69	+ 0:45,495	13	3
5	2	Alain Prost	McLaren-Honda	69	+ 0:56,113	2	2
6	40	Gabriele Tarquini	AGS-Ford	68	+ 1 okr.	17	1
7	10	Eddie Cheever	Arrows-Ford	68	+ 1 okr.	24
8	26	Olivier Grouillard	Ligier-Ford	68	+ 1 okr.	11
9	7	Martin Brundle	Brabham-Judd	68	+ 1 okr.	20
10	8	Stefano Modena	Brabham-Judd	68	+ 1 okr.	9
11	11	Nelson Piquet	Lotus-Judd	68	+ 1 okr.	26
12	38	Christian Danner	Rial-Ford	67	+ 2 okr.	23
13	21	Alex Caffi	Dallara-Ford	67	+ 2 okr.	19
14	25	René Arnoux	Ligier-Ford	66	+ 3 okr.	25
15	20	Johnny Herbert	Benetton-Ford	66	+ 3 okr.	18
	Niesklasyfikowani
NU	23	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	53	silnik	22
NU	27	Nigel Mansell	Ferrari	43	skrzynia biegów	3
NU	9	Derek Warwick	Arrows-Ford	35	elektryka	10
NU	12	Satoru Nakajima	Lotus-Judd	35	skrzynia biegów/poślizg	15
NU	30	Philippe Alliot	Larrousse-Lamborghini	28	niesklasyfikowany	16
NU	22	Andrea de Cesaris	Dallara-Ford	20	zawieszenie	12
NU	28	Gerhard Berger	Ferrari	16	skrzynia biegów	6
NU	36	Stefan Johansson	Onyx-Ford	16	układ przeniesienia napędu	21
NU	5	Thierry Boutsen	Williams-Renault	15	elektryka	8
NU	3	Jonathan Palmer	Tyrrell-Ford	9	przepustnica	14
NU	16	Ivan Capelli	March-Judd	1	układ przeniesienia napędu	4
	Nie zakwalifikowali się
NZ	24	Luis Perez-Sala	Minardi-Ford
NZ	15	Maurício Gugelmin	March-Judd
NZ	29	Yannick Dalmas	Larrousse-Lamborghini
NZ	31	Roberto Moreno	Coloni-Ford
	Nie przedkwalifikowali się
NPK	37	Bertrand Gachot	Onyx-Ford
NPK	33	Gregor Foitek	EuroBrun-Judd
NPK	17	Nicola Larini	Osella-Ford
NPK	39	Volker Weidler	Rial-Ford
NPK	34	Bernd Schneider	Zakspeed-Yamaha
NPK	35	Aguri Suzuki	Zakspeed-Yamaha
NPK	18	Piercarlo Ghinzani	Osella-Ford
NPK	41	Joachim Winkelhock	AGS-Ford
NPK	32	Pierre-Henri Raphanel	Coloni-Ford

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]