Przejdź do zawartości

Grand Prix Republiki Włoskiej 1972

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Republiki Włoskiej 1972
Marlboro Gran Premio Republica Italiana
Tor ACI Vallelunga Circuit
Włochy ACI Vallelunga Circuit
Data

18 czerwca 1972

Trasa
Liczba okrążeń

80

Długość okrążenia

3,202 km

Dystans

256,153 km

Zgłoszenia
Zgłoszenia

8 kierowców

Zakwalifikowało się

7 kierowców

Ukończyło wyścig

5 kierowców

Najlepsze wyniki
Pole position

Emerson Fittipaldi
(1:09,82, Lotus-Ford)

Zwycięzca

Emerson Fittipaldi
(1h37:31,9, Lotus-Ford)

Najszybsze
okrążenie

Emerson Fittipaldi
(1:11,06, Lotus-Ford)

Grand Prix Republiki Włoskiej 1972, oficj. Marlboro Gran Premio Republica Italiana – nieoficjalny wyścig Formuły 1, który odbył się 18 czerwca 1972 roku na torze Vallelunga. Zwycięstwo po starcie z pole position odniósł Emerson Fittipaldi.

Tło[edytuj | edytuj kod]

Pierwotny kalendarz mistrzostw świata Formuły 1 sezonu 1972 zakładał, że dwa tygodnie po Grand Prix Belgii odbędzie się Grand Prix Holandii. Jednakże narzucone przez GPDA modyfikacje toru Zandvoort nie zostały urzeczywistnione i holenderska eliminacja nie doszła do skutku. Spowodowało to miesięczną przerwę między Grand Prix Belgii i Grand Prix Francji. W rezultacie ACI zaproponowało zorganizowanie nieoficjalnego wyścigu na torze Vallelunga. Tor ten gościł już dwukrotnie nieoficjalne wyścigi Formuły 1: Coppa Italia 1961 i Grand Prix Rzymu 1963, jednak od tamtych czasów obiekt został dwukrotnie zmodernizowany[1]. Sponsorem zawodów, nazwanych Grand Prix Republiki Włoskiej, zostało Marlboro[2].

Wyścig nie cieszył się zainteresowaniem i zostało zgłoszonych do niego jedynie ośmiu kierowców, jako że większość regularnej stawki postanowiła przygotować się do Grand Prix Francji[3]. Jednakże lider mistrzostw Emerson Fittipaldi wziął udział w wyścigu, jako jedyny kierowca Lotusa. W fabrycznym zespole BRM ścigali się Peter Gethin i Howden Ganley, natomiast dzięki wsparciu włoskich sponsorów Andrea de Adamich wystartował Surteesem. March zrezygnował z wystawienia problematycznego modelu 721X, zapewniając Nikiemu Laudzie stary model 711. W samochodach tej marki byli zgłoszeni także Mike Beuttler i Henri Pescarolo. Stawkę uzupełniał Nanni Galli w Tecno[1].

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

W wyścigu nie wystartował Lauda, który miał wypadek w kwalifikacjach, wynikły z uszkodzenia opony[4]. Pole position zdobył Fittipaldi, a drugą pozycję startową wywalczył Ganley[2]. Po starcie Fittipaldi zachował prowadzenie, a stawka zachowała kolejność startową. Brazylijczyk szybko powiększał prowadzenie. Z powodu problemów mechanicznych do boksów musiał zjechać Ganley. Na 33 okrążeniu rywalizację z powodu awarii skrzyni biegów zakończył wicelider, Gethin. W tej sytuacji drugie miejsce objął Pescarolo. Po 49 okrążeniach Francuz odpadł z powodu uszkodzenia wahacza. W tej sytuacji zwycięstwo odniósł Fittipaldi, mimo problemów z tylnym spojlerem pod koniec wyścigu[4]. Drugie miejsce zajął de Adamich, zaś trzeci był Galli, który wyprzedził Beuttlera podczas pit stopu Brytyjczyka[1].

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony
1 Brazylia Emerson Fittipaldi John Player Team Lotus Lotus 72D Ford Cosworth DFV V8 F
4 Francja Henri Pescarolo Frank Williams Racing Cars March 711 Ford Cosworth DFV V8 G
6 Włochy Andrea de Adamich Team Surtees Surtees TS9 Ford Cosworth DFV V8 F
8 Austria Niki Lauda STP March Racing Team March 711 Ford Cosworth DFV V8 G
9 Wielka Brytania Mike Beuttler Clarke-Mordaunt-Guthrie Racing March 721G Ford Cosworth DFV V8 F
11 Wielka Brytania Peter Gethin BRM BRM P160 BRM P142 V12 F
12 Nowa Zelandia Howden Ganley BRM BRM P160 BRM P142 V12 F
14 Włochy Nanni Galli Tecno Racing Team Tecno PA123 Tecno P V12 F
Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata
1 1 Brazylia Emerson Fittipaldi Lotus-Ford F 1:09,82 - -
2 12 Nowa Zelandia Howden Ganley BRM F 1:10,81 0:00,99 0:00,99
3 11 Wielka Brytania Peter Gethin BRM F 1:10,93 0:00,12 0:01,11
4 4 Francja Henri Pescarolo March-Ford G 1:10,98 0:00,05 0:01,16
5 6 Włochy Andrea de Adamich Surtees-Ford F 1:11,08 0:00,10 0:01,26
6 9 Wielka Brytania Mike Beuttler March-Ford F 1:12,02 0:00,94 0:02,20
7 8 Austria Niki Lauda March-Ford G 1:12,15 0:00,13 0:02,33
8 14 Włochy Nanni Galli Tecno F 1:12,78 0:00,63 0:02,96
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

P Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
1 1 Brazylia Emerson Fittipaldi Lotus-Ford F 80 1h37:31,9
2 6 Włochy Andrea de Adamich Surtees-Ford F 80 +0:32,8
3 14 Włochy Nanni Galli Tecno F 79 +1 okr.
4 9 Wielka Brytania Mike Beuttler March-Ford F 79 +1 okr.
5 12 Nowa Zelandia Howden Ganley BRM F 59 +21 okr.
Niesklasyfikowani
4 Francja Henri Pescarolo March-Ford G 49 +31 okr. tylny wahacz
11 Wielka Brytania Peter Gethin BRM F 32 +48 okr. skrzynia biegów
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
8 Austria Niki Lauda March-Ford G wypadek w kwalifikacjach
P Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c GP '72 - Marlboro Gran Premio Republica Italiana [online], A Second A Lap [dostęp 2021-01-30].
  2. a b 1972 Italian Republic GP [online], Chicane F1 [dostęp 2021-01-30].
  3. 1972 Gran Premio della Republica Italiana [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-30].
  4. a b Alan Henry, Vallelunga Formula One Race [online], MotorSport Magazine [dostęp 2021-01-30].