Grigorij Zawgorodny

Grigorij Zawgorodny

Григорий Завгородний

podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1914 Nowo-Nikołajewskaja, obwód rostowski
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 1955 Nowosybirsk
Przebieg służby
Lata służby	1936–1937, 1941–1955
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	154 gwardyjski pułk artylerii 76 Gwardyjskiej Dywizji Artylerii 61 Armii
Stanowiska	dowódca baterii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Grigorij Diemidowicz Zawgorodny (ros. Григорий Демидович Завгородний, ur. 27 października^?/9 listopada 1914 w miejscowości Nowo-Nikołajewskaja w obwodzie rostowskim, zm. 12 grudnia 1955 w Nowosybirsku) – radziecki wojskowy, podpułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys

Urodził się w rodzinie robotniczej. Skończył 7 klas, pracował w kołchozie, 1936-1937 odbywał służbę wojskową, ukończył pułkową szkołę artylerii przy 114 pułku piechoty Północnokaukakiego Okręgu Wojskowego. Po zwolnieniu do rezerwy ukończył kursy elektromonterów i techniczną szkołę kolejową w Krasnodarze, a w 1939 kursy doskonalenia kadry dowódczej rezerwy przy szkole artylerii w Ordżonikidzem (obecnie Władykaukaz) i został młodszym porucznikiem, później pracował jako dyżurny na stacji kolejowej. 24 czerwca 1941 ponownie powołano go do Armii Czerwonej i wcielono do 268 zapasowego pułku artylerii, od lutego 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami jako dowódca plutonu i potem baterii, walczył na Froncie Krymskim, Północno-Kaukaskim, Południowym, Południowo-Wschodnim, Stalingradzkim, Dońskim, Briańskim, Centralnym, Białoruskim, 1 i 2 Białoruskim. Od 1943 należał do WKP(b). Brał udział w walkach m.in. w rejonie Teodozji i Kerczu, bitwie pod Stalingradem (1942), bitwie pod Kurskiem, walkach o Wołchow, wyzwalaniu obwodu czernihowskiego, forsowaniu Dniepru i uchwyceniu przyczółka (1943), wyzwalaniu Ukraińskiego Polesia, operacji białoruskiej, w tym w odbiciu z rąk niemieckich Brześcia i forsowaniu Narwi w rejonie Serocka (1944), operacji wiślańsko-odrzańskiej, w tym w odbiciu Torunia, Bydgoszczy, forsowaniu Odry i walkach o Szczecin (1945). Jako dowódca baterii 154 gwardyjskiego pułku artylerii 76 Gwardyjskiej Dywizji Artylerii 61 Armii w stopniu kapitana wyróżnił się w walkach o Dniepr pod koniec września 1943, gdy w walkach w obwodzie czernihowskim jego bateria zadała wrogowi duże straty, odparła trzy kontrataki wroga i brała udział w uchwyceniu przyczółka. W listopadzie 1945 ukończył wyższą oficerską szkołę artylerii w Leningradzie i został zastępcą dowódcy dywizjonu artylerii w 9 Dywizji Zmechanizowanej w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech, później dowódcą dywizjonu 167 pułku artylerii 24 Samodzielnej Brygady Piechoty Zachodniosyberyjskiego Okręgu Wojskowego. Zmarł i został pochowany w Nowosybirsku, w marcu 1956 jego prochy przeniesiono do miasta Saki na Krymie.

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (15 stycznia 1944)
• Order Lenina (15 stycznia 1944)
• Order Czerwonego Sztandaru (26 października 1944)
• Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (dwukrotnie, 17 sierpnia 1943 i 9 lutego 1945)
• Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie, 6 lutego 1943 i 3 listopada 1953)
• Medal „Za zasługi bojowe” (24 czerwca 1948)
• Medal „Za obronę Stalingradu”
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
• Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty”

Bibliografia

• Завгородний Григорий Демидович (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2018-12-31]