Przejdź do zawartości

Grobowiec Eurysacesa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grobowiec Eurysacesa
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym

Typ budynku

grobowiec

Ukończenie budowy

koniec I wieku p.n.e.

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Grobowiec Eurysacesa”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Grobowiec Eurysacesa”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Grobowiec Eurysacesa”
Ziemia41°53′29,2″N 12°30′55,1″E/41,891444 12,515306

Grobowiec Eurysacesa – starożytny grobowiec piekarza Marka Wergiliusza Eurysacesa i jego żony Atistii, znajdujący się w Rzymie u zbiegu via Labicana i via Praenestina, obok bramy Porta Maggiore[1].

Marek Wergiliusz Eurysaces był wyzwoleńcem, który zbił fortunę na handlu wypiekami, przypuszczalnie zaopatrując w chleb armię rzymską[2][3]. O jego statusie majątkowym świadczy już samo usytuowanie grobowca – tuż za murami miejskimi, przy skrzyżowaniu dwóch uczęszczanych dróg prowadzących do Rzymu[3]. Budowla, wzniesiona u schyłku I wieku p.n.e.[1], ma 10 m wysokości[2]. Nadano jej trapezoidalny kształt[3]. Konstrukcja wykonana została z betonu i obłożona z zewnątrz trawertynowymi płytami[3]. Grobowcowi nadano formę pieca chlebowego, nawiązując w ten sposób żartobliwie do zawodu jego właściciela[2][3]. Także urna, w której pochowano prochy Atistii, ma kształt koszyka na pieczywo[3]. Na wieńczącym budowlę fryzie umieszczono relief ze scenkami przedstawiającymi kolejne etapy wyrobu chleba, od zakupu i ważenia ziarna po sprzedaż gotowego produktu[3].

Fasada grobowca jest obecnie częściowo zniszczona, w 403 roku cesarz Honoriusz ufortyfikował bowiem Porta Maggiore, a stojący obok grobowiec wbudował w obręb wieży obronnej. Budowla została wyeksponowana ponownie w 1838 roku, kiedy to na polecenie papieża Grzegorza XVI fortyfikacje te zostały rozebrane[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 1113. ISBN 1-884964-80-X.
  2. a b c Steven L. Tuck: A History of Roman Art. Malden: John Wiley & Sons, 2015, s. 137. ISBN 978-1-4443-3025-0.
  3. a b c d e f g Fred S. Kleiner: A History of Roman Art, Enhanced Edition. Boston: Wadsworth, 2010, s. 81-82. ISBN 978-0-495-90987-3.