Guillermo González del Río García
| Pełne imię i nazwisko |
Guillermo González del Río García | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Guillermo González del Río García znany jako Campanal (ur. 9 lutego 1912 w Avilés, zm. 22 stycznia 1984 w Sewilli[1]) – hiszpański piłkarz i trener, reprezentant kraju, grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Campanal swoją przygodę z piłką rozpoczął w 1928 w zespole Sporting Gijón. Rok później przeniósł się do Andaluzji, gdzie zasilił szeregi Sevilla FC[2].
Pomógł drużynie w wygraniu rozgrywek Segunda División w sezonie 1933/34. Wraz z zespołem dwa razy zdobył Puchar Króla w sezonach 1934/35 i 1938/39. Największym sukcesem w barwach Sevilli było zdobycie jedynego w historii klubu mistrzostwo Hiszpanii w sezonie 1945/46. Łącznie przez 17 lat gry dla Sevillistas rozegrał 236 spotkań, w których strzelił 191 bramek, z czego aż 101 na poziomie Primera División[3]. Po mistrzowskim dla Sevilli sezonie 1945/46, Campanal zakończył karierę piłkarską.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1928/29 | Sporting Gijón | Hiszpania 
|
Segunda División | 7 | 12 |
| 1929/30 | Sevilla FC | 17 | 17 | ||
| 1930/31 | 13 | 16 | |||
| 1931/32 | 17 | 14 | |||
| 1932/33 | 8 | 3 | |||
| 1933/34 | 17 | 28 | |||
| 1934/35 | Primera División | 21 | 20 | ||
| 1935/36 | 19 | 7 | |||
| 1936/37 | |||||
| 1937/38 | |||||
| 1938/39 | |||||
| 1939/40 | Sevilla FC | Primera División | 21 | 16 | |
| 1940/41 | 18 | 17 | |||
| 1941/42 | 25 | 17 | |||
| 1942/43 | 19 | 10 | |||
| 1943/44 | 16 | 6 | |||
| 1944/45 | 14 | 6 | |||
| 1945/46 | 4 | 2 |
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
Campanal został powołany na rozgrywane we Włoszech Mistrzostwa Świata 1934. Na turnieju zadebiutował w reprezentacji podczas spotkania ćwierćfinałowego z gospodarzami Włochami. Mecz zakończył się porażką Hiszpanów 0:1[4].
Po tym spotkaniu musiał czekać kolejne siedem lat na następne mecze w drużynie narodowej. Po raz ostatni w koszulce La Furia Roja pojawił się 16 marca 1941 w wygranym 5:1 spotkaniu z Portugalią. Campanal strzelił w tym meczu jedną z bramek. Łącznie w latach 1934–1941 zagrał w reprezentacji w 3 spotkaniach, w których strzelił 2 bramki[4].
| Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| # | Data | Miasto | Przeciwnik | Gol | Wynik | Rozgrywki |
| 1. | 31.05.1934 | Florencja |  Włochy |
0:1 | MŚ 1934 | |
| 2. | 12.01.1941 | Lizbona |  Portugalia |
 |
2:2 | towarzyski |
| 3. | 16.03.1941 | Bilbao | Portugalia |
|
5:1 | towarzyski |
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Campanal po zakończeniu kariery piłkarskiej objął drużynę CD Málaga. W zespole tym pracował przez dwa lata, do 1948. W latach 1949–1953, 1957 i 1959 trenował zespół Sevilla FC.
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Sevilla FC
- Mistrzostwo Primera División (1): 1945/46
- Mistrzostwo Segunda División (1): 1933/34
- Puchar Króla (2): 1934/35, 1938/39
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Campanal [online], sportec.es [dostęp 2023-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-12-23] (hiszp.).
- ↑ Campanal [online], bdfutbol.com [dostęp 2023-09-25] (ang.).
- ↑ Campanal [online], national-football-teams.com [dostęp 2023-09-25] (ang.).
- ↑ a b Guillermo Campanal [online], eu-football.info [dostęp 2023-09-25] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Guillermo González del Río García w bazie National Football Teams (ang.)
- Guillermo Campanal, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2023-02-14].
- Profil na stronie eu-football.info (ang.)
