Gunnar Jacobsson (językoznawca)
| Data urodzenia |
22 grudnia 1918 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 kwietnia 2001 |
| Zawód, zajęcie |
językoznawca, slawista |
| Narodowość |
szwedzka |
Gunnar Jacobsson (ur. 22 grudnia 1918[1], zm. 1 kwietnia 2001 w Göteborgu[2]) – szwedzki językoznawca, slawista[1][2]. Zajmował się morfologią, słownictwem i semantyką języków rosyjskiego, polskiego i czeskiego[2], a także zagadnieniami z zakresu etymologii i badaniami konfrontatywnymi[1].
Studiował filologię słowiańską w Göteborgu i Uppsali (1944–1947)[2]. Doktorat ze slawistyki uzyskał w 1947 r. na Uniwersytecie w Uppsali[2].
W 1947 r. został zatrudniony na Uniwersytecie w Göteborgu, z którym związał swoją karierę akademicką[2]. W latach 1947–1948 był lektorem języka rosyjskiego, w latach 1948–1950 piastował stanowisko docenta, a w latach 1951–1988 był profesorem języków słowiańskich[2]. Kierował Instytutem Języków Słowiańskich[1][2], był także dziekanem Wydziału Językoznawstwa i prodziekanem Wydziału Humanistycznego[2].
Współtworzył opis gramatyczny języka rosyjskiego oraz słownik szwedzko-polski i polsko-szwedzki[1].
Doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 200, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
- ↑ a b c d e f g h i j Gunnar Jacobsson. Multimedialna Baza Danych Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego. [dostęp 2020-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-19)].