Przejdź do zawartości

Gymnodactylus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gymnodactylus
Spix, 1825[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – G. darwinii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Gekkota

Rodzina

Phyllodactylidae

Rodzaj

Gymnodactylus

Typ nomenklatoryczny

Gymnodactylus geckoides Spix, 1825

Synonimy
Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Gymnodactylusrodzaj jaszczurek z rodziny Phyllodactylidae.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Brazylii i być może na Trynidadzie[3][4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1825 roku niemiecki przyrodnik Johann Baptist von Spix w publikacji własnego autorstwa poświęconej nowym taksonom jaszczurek zebranych podczas wyprawy do Brazylii[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) Gymnodactylus geckoides.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Gymnodactylus: gr. γυμνος gumnos ‘goły, nagi’[5]; δακτυλος daktulos ‘palec’[6].
  • Dasyderma: gr. δασυς dasus ‘włochaty, kosmaty, chropowaty’[7]; δερμα derma, δερματος dermatos ‘skóra’[8]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Gonyodactylus spinulosus Fitzinger, 1843 (= Gymnodactylus geckoides Spix, 1825).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J.B. von Spix: Animalia nova, sive, Species novae lacertarum quas in itinere per Brasliliam annis MDCCCXVII-MDCCCXX jussu et auspiciis Maximilani Josephi I. Bavariae regis suscepto. Monachii: Typis Franc. Seraph. Hübschmann, 1825, s. 17. (łac.).
  2. L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 18, 92. (łac.).
  3. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Gymnodactylus. The Reptile Database. [dostęp 2024-01-13]. (ang.).
  4. R. Midtgaard: Gymnodactylus. RepFocus. [dostęp 2024-01-13]. (ang.).
  5. Jaeger 1959 ↓, s. 114.
  6. Jaeger 1959 ↓, s. 75.
  7. Jaeger 1959 ↓, s. 76.
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 79.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]