HMAS Maroubra
Płonący okręt po ataku japońskich samolotów | |
Historia | |
Wodowanie |
1930 |
---|---|
Australia | |
Nazwa |
„Maroubra” |
Wejście do służby |
1930 |
Wycofanie ze służby |
1942 |
Royal Australian Navy | |
Nazwa |
HMAS „Maroubra” |
Wejście do służby |
21 września 1942 |
Wycofanie ze służby |
5 października 1943 |
Los okrętu |
zatopiony |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
49 ton |
Długość |
20,00 m |
Szerokość |
5,58 m |
Zanurzenie |
1,89 m |
Materiał kadłuba |
drewno |
Prędkość |
8 węzłów |
Uzbrojenie | |
1 x km Vickers, 1 podwójny km Vickers |
HMAS „Maroubra” – australijski okręt pomocniczy służący w Royal Australian Navy (RAN) w okresie II wojny światowej jako kuter patrolowy. Okręt został zatopiony przez japońskie samoloty 10 maja 1943 w pobliżu Milingimbi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
„Maroubra”[edytuj | edytuj kod]
Statek „Maroubra” został wodowany w Brisbane w 1930, jego pierwszym właścicielem była firma Australian Petroleum[1][2]. Statek liczył 20 metrów długości, 5,58 metrów szerokości, a jego zanurzenie wynosiło do 1,89 metra[1]. Napęd zapewniały maszty i żagle oraz 4-cylindrowy silnik Gardner o mocy 72 KM, prędkość maksymalna statku wynosiła 8 węzłów, a ekonomiczna - 6 węzłów[1]. Wyporność jednostki wynosiła 49 ton, a tonaż - 52 GT, 21 NT[1]. Cena statku wyniosła 600 funtów[1].
HMAS „Maroubra”[edytuj | edytuj kod]
„Maroubra” została zarekwirowana przez RAN 20 marca 1942, do służby weszła 21 września jako HMAS „Maroubra” (FY 40)[3][4]. 23 października została wykupiona od poprzednich właścicieli za 2500 funtów[1].
W czasie wojny okręt stacjonował w Darwin, gdzie służył jako pomocniczy okręt transportowy i kuter patrolujący północne i północno-wschodnie wybrzeże Australii[1].
5 października 1943 okręt stał zakotwiczony przy wyspie Milingimbi, na jego pokładzie znajdowało się około 30 ton zaopatrzenia (paliwo, oleje i smary) przeznaczone dla lotniska Royal Australia Air Force znajdującego się na wyspie[5]. Około godziny 9.30 rano lotnisko zostało zaatakowane przez grupę japońskich myśliwców Mitsubishi A6M z których trzy zaatakowały „Maroubrę”[5]. Ostrzelany z działem 20 mm, okręt stanął w ogniu i zatonął[5] bez strat w załodze[1][6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Vic Cassells: For Those in Peril: A Comprehensive Listing of the Ships and Men of the Royal Australian Navy Who Have Paid the Supreme Sacrifice in the Wars of the Twentieth Century. Kenthurst: Kangaroo Press, 2010. ISBN 978-0-86417-734-6.
- Anthony Cooper: Darwin Spitfires: The Real Battle for Australia. Pen & Sword Military, 2013. ISBN 978-1783461882.
- Ross Gillett: Australian & New Zealand Warships, 1914–1945. Sydney: Doubleday, 1983. ISBN 0-86824-095-8.