Hallautherium

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hallautherium
Clemens, 1980
Okres istnienia: 227–201 mln lat temu
227/201
227/201
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

synapsydy

(bez rangi) ssakokształtne
Rząd

Morganucodonta

Rodzaj

Hallautherium

Gatunki
  • H. schalchi Clemens , 1980

Hallautheriumrodzaj ssakokształtnego z rzędu morganukodontów. Jego skamieniałości odkryto w późnotriasowych skałach Szwajcarii i Polski. Jedyny znany gatunek to H. schalchi[1][2].

Materiał kopalny[edytuj | edytuj kod]

Clemens (1980) opisał Hallautherium na podstawie dwóch okazów. Holotyp - A ll 1-318 - to fragment kości zębowej wraz z lewym dolnym zębem przypominającym trzonowiec. Okaz przypisany to prawy dolny ząb przypominający trzonowiec[1]. Oba okazy odkryto w pobliżu Hallau (Szwajcaria), w skałach datowanych na noryk[3] lub retyk[1][3]. Świło i in., (2014) opisali ząb z Lisowic, który przypisano do Hallautherium sp[2].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa rodzajowa odnosi się do miejsca odkrycia pierwszych okazów – Hallau w Szwajcarii. Epitet gatunkowy honoruje Ferdinanda Schalcha, który odkrył stanowisko w pobliżu Hallau[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d William A. Clemens, Rhaeto-Liassic Mammals from Switzerland and West Germany, „Zitteliana”, 5, 1980, s. 51–92, ISSN 0373-9627 [dostęp 2023-05-21].
  2. a b Marlena Świło, Grzegorz Niedźwiedzki, Tomasz Sulej, Mammal-like tooth from the Upper Triassic of Poland, „Acta Palaeontologica Polonica”, 2013, DOI10.4202/app.00016.2013, ISSN 0567-7920 [dostęp 2023-05-21].
  3. a b William A. Clemens, Thomas Martin, Review of the non-tritylodontid synapsids from bone beds in the Rhaetic Sandstone, southern Germany, „Paläontologische Zeitschrift”, 88 (4), 2013, s. 461–479, DOI10.1007/s12542-013-0201-5, ISSN 0031-0220 [dostęp 2023-05-21].