Hanazono-jinja
 Haiden | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Rozpoczęcie budowy |
XVII wiek |
Położenie na mapie Tokio  | |
Położenie na mapie Japonii  | |
Położenie na mapie prefektury Tokio  | |
 35°41′36,79″N 139°42′18,66″E/35,693553 139,705183
| |
| Strona internetowa | |
Hanazono-jinja (jap. 花園神社) – chram[a] shintō w Tokio, w dzielnicy Shinjuku, w Japonii. Jest ośrodkiem kultu Inari, opiekuńczego bóstwa uprawy ryżu i pięciu zbóż[1][b].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki chramu nie są znane. Wiadomo jednak, że istniał już w 1590 roku, kiedy Ieyasu Tokugawa przejął Edo (ob. Tokio). Wkrótce potem, w 1603 roku, Ieyasu ustanowił Edo stolicą Japonii. W ramach przydziałów ziemi w latach 1624–1644 jeden z wasali otrzymał ziemię od siogunatu pod budowę swojej rezydencji na obszarze, który obejmował teren chramu. Otrzymał on rekompensatę w postaci obecnej ziemi, która należała wcześniej do klanu Owari[c] Ze względu na to, że była ona porośnięta wieloma kolorowymi kwiatami, uważa się, że od tego czasu pochodzi nazwa Hanazono, co tłumaczy się jako Ogród Kwiatowy[1][2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Chram poświęcony jest kami bogactwa i płodności Inari, strzeże okolicy, jej mieszkańców, kupców, rzemieślników i artystów[1][2].
W przeszłości chram reprezentował synkretyzm shintō-buddyjski. Był bowiem połączony ze świątynią buddyjską szkoły shingon, a główny kapłan tej świątyni był jednocześnie głównym kapłanem chramu. W 1868 roku usunięto budynki buddyjskie z terenu chramu i przeznaczono go wyłącznie dla kultu sintoistycznego[1][2].
Festiwale[edytuj | edytuj kod]
Chram jest miejscem comiesięcznych festiwali. Jednym z nich jest Festiwal Koguta (酉の市, Tori-no-ichi, Koguci Jarmark), który odbywa się w listopadzie i jest rodzajem japońskiego święta dziękczynienia. Jest wówczas udekorowany setkami lampionów. Festyn ten kojarzy się także z ozdobnymi, bambusowymi grabiami (kumade, „niedźwiedzia łapa”)[d], które przynoszą szczęście i są kupowane jako talizman[3][4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Droga do chramu -
Hanazono-jinja -
Torii oznaczają przejście od rzeczywistości ziemskiej do sfery transcendentnej -
Festiwal Koguta w listopadzie -
Kramy oferujące kolorowe kumade -
Kumade w stylu okresu Edo -
Jarmark -
Ema, tabliczki wotywne
.jpg)
_-_%E8%8A%B1%E5%9C%92%E7%A5%9E%E7%A4%BE_-_panoramio_(2).jpg)
.JPG)
.jpg)
.jpg)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.
- ↑ Inari → według klasycznego shintō, Uka-no-mitama-no-kami, bóstwo opiekuńcze uprawy ryżu i pięciu zbóż. Ich rodzaje zmieniały się na przestrzeni wieków i w zależności od regionów. Określenia używano także w odniesieniu do ziarna w ogóle, np. „obfitość pięciu ziaren” (owoce rosną obficie). Do „pięciu ziaren” zaliczano rośliny uprawne, które nie są zaliczane do „zbóż” oraz inne ważne uprawy, np. fasolę i konopie.
- ↑ Owari-Tokugawa (Owari Tokugawa-ke) → jedna z „trzech szanownych rodzin” (gosanke), które wywodziły się od najmłodszych synów Ieyasu Tokugawy, a więc należały do shimpan-daimyō.
- ↑ Kumade → bambusowe grabie służące m.in. do sprzątania jesiennych liści, w przeszłości „pazury” wykonywano także z żelaza, gdyż służyły także jako broń.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d 花園神社縁起. Hanazono Shinto Shrine, 2004. [dostęp 2021-03-12]. (jap.).
- ↑ a b c Johannes Schonherr: Hanazono Shrine Shinjuku Tokyo. Japan Tourist Info, 2021. [dostęp 2021-03-12]. (ang.).
- ↑ Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1843. ISBN 4-7674-2015-6.
- ↑ 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 418, 1103. ISBN 978-4-385-13107-8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona chramu (jap.)
- Informacja i zdjęcia chramu (ang.)