Hanna Kanapacka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hanna Kanapacka
Ганна Канапацкая
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 października 1976
Mińsk

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk

Alma Mater

Białoruski Uniwersytet Państwowy w Mińsku

Stanowisko

deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi (2016–2019)

Partia

Zjednoczona Partia Obywatelska

Hanna Anatoljeuna Kanapacka (biał. Ганна Анатольеўна Канапацкая, ros. Анна Анатольевна Канопацкая, Anna Anatoljewna Kanopacka) z domu Truchanowicz (ur. 29 października 1976 w Mińsku) – polityk, przedsiębiorca, prawnik. Deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi VI kadencji (2016–2019), kandydatka na prezydenta Białorusi w 2020 roku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Anatolij Truchanowicz jest biznesmenem, który w 1990 roku na handlu futrami legalnie zarobił milion dolarów (po opodatkowaniu)[1][2], matka natomiast gospodynią domową. Ma siostrę Darię[3].

Studiowała prawo na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym. Pracowała w kancelarii prawniczej Grinriej[4][3]. W latach 1995–2019 należała do Zjednoczonej Partii Obywatelskiej. Zawiesiła członkostwo w partii, ponieważ podczas nadzwyczajnego kongresu we wrześniu 2019 roku jej kandydatura na prezydenta nie uzyskała poparcia członków partii[5]

Działalność społeczna i polityczna[edytuj | edytuj kod]

Podczas wyborów parlamentarnych w 2016 roku Kanapacka została wybrana do Izby Reprezentantów w okręgu wyborczym nr 97 w Mińsku[6]. Razem z Aleną Anisim była jedną z dwóch przedstawicielek opozycji[7]

Podczas pracy w parlamencie była członkiem: komitetu ds. polityki gospodarczej, delegacji ds. kontaktów ze Zgromadzeniem Parlamentarnym Rady Europy, grup roboczych ds. współpracy z parlamentami Kuwejtu, Maroka, Singapuru, Słowenii i Urugwaju[6]. W ramach prac w Komisji ds. polityki gospodarczej była odpowiedzialna za przygotowanie projektu ustawy „O zmianach i uzupełnieniach niektórych ustaw Republiki Białorusi dotyczących partnerstwa publiczno-prywatnego”[8][9].

Udział w wyborach prezydenckich w 2020 roku[edytuj | edytuj kod]

12 maja 2020 roku Hanna Kanapacka zgłosiła swoją kandydaturę do udziału w wyborach prezydenckich w 2020 roku. 10 czerwca poinformowała, że udało jej się zebrać wymagane 100 tysięcy podpisów[10]. Komisja wyborcza potwierdziła zebranie przez nią 146 588 ważnych podpisów[11]. 20 lipca 2020 roku w piśmie do centralnej komisji wyborczej odmówiła udziału w debatach, proponując wykorzystanie przydzielonego jej czasu przez innych kandydatów[12]. Według danych z 20 lipca 2020 roku Hanna Kanapacka była jedynym zarejestrowanym kandydatem, który nie planował spotkań z wyborcami[13]. Według wstępnych danych CKW w wyborach 9 sierpnia Kanapacka uzyskała 1,67% głosów[14]. Po wyborach ogłosiła zamiar utworzenia partii narodowo-demokratycznej[15].

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Jest rozwiedziona. Ma dwoje dorosłych dzieci: syna Aleksieja i córkę Anastazję[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Елена Толкачева, Александр Заяц: «Сказал Ане: в неудачах ищи причину в себе». Первый миллионер — отец Канопацкой — о бизнесе и Лукашенко. Центр электронного бизнеса TUT.BY, 2020-03-19. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-26)]. (ros.).
  2. Уважаемые участники и партнеры ассоциации! Анна Канопацкая: "Мне хватает на ту жизнь, которую я хотела бы предложить своим избирателям" — Семья поддержала ваше решение пойти в парламент. Воплощаем бизнес в жизнь TRKSUNPARK.TU, 2016-09-12. [dostęp 2021-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-21)]. (ros.).
  3. a b c Ольга Савкив: «Уверена на 100 процентов, что буду президентом Беларуси». Канопацкая — о политике и личной жизни. Последние новости Беларуси и мира НОВОСТИ TUT.BY, 2020-08-02. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-03)]. (ros.).
  4. Ольга Савкив: Канапацкая Ганна Анатольеўна (Октябрьский избирательный округ №97). Выборы депутатов Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь 11 сентября 2016, 2016-09-14. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-20)]. (ros.).
  5. Галина Абакунчик: Анна Канопацкая поссорилась с ОГП, потому что ее не выдвинули на выборы. Белсат ТВ, 2019-09-29. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-21)]. (ros.).
  6. a b Канопацкая. Депутатский корпус. Официальный сайт Палаты Представителей Национального собрания Республики Беларусь. www.house.gov.by. [dostęp 2021-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-31)]. (ros.).
  7. Jan Babicki: Hanna Kanapacka: tu nie kran trzeba wymienić, ale cały system. Белсат ТВ, 2020-06-12. [dostęp 2021-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-21)]. (ros.).
  8. 10 ноября 2016 года под председательством В.А.Щепова состоялось расширенное заседание Постоянной комиссии Палаты представителей по экономической политике, в котором приняли участие ответственные работники Министерства экономики Республики Беларусь. [online], www.house.gov.by [dostęp 2021-03-28].
  9. Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь [online], pravo.by [dostęp 2021-03-28].
  10. Канопацкая заявила о сборе необходимых 100 тысяч подписей [online], TUT.BY, 10 czerwca 2020 [dostęp 2021-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-10] (ros.).
  11. ЦИК рассказал, сколько подписей сдали претенденты в президенты для регистрации кандидатами [online], TUT.BY, 6 lipca 2020 [dostęp 2021-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-30] (ros.).
  12. «Как человек взрослый и политик ответственный». Канопацкая заявила об отказе от участия в дебатах [online], TUT.BY, 18 lipca 2020 [dostęp 2021-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-19] (ros.).
  13. Кандидаты сообщили в ЦИК, сколько проведут встреч с избирателями. Больше всего — Лукашенко [online], TUT.BY, 20 lipca 2020 [dostęp 2021-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-22] (ros.).
  14. Протесты после президентских выборов в Белоруссии. Главное [online], РБК [dostęp 2021-03-28] (ros.).
  15. Канопацкая задумала создать национал-демократическую партию [online], Наша Ніва [dostęp 2021-03-28] (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]