Hans Harmsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hans Harmsen (ur. w 1899, zm. w 1989) – niemiecki profesor medycyny

Już w latach 20. XX w. głosił konieczność zabijania nie tylko chorych umysłowo, ale także niepełnosprawnych fizycznie (m.in. niewidzących lub niesłyszących), uważając że te choroby są przekazywane potomstwu, osłabiając społeczeństwo, w dodatku utrzymywanie i leczenie tych chorych generuje zbyt duże koszty finansowe. Po wojnie został wybrany do Rady Doradczej Niemieckiego Towarzystwa do Walki ze Stwardnieniem Rozsianym, a także mianowany dyrektorem monachijskiego Instytutu Higieny, ordynatorem uniwersyteckiego wydziału higieny, przewodniczącym Towarzystwa im. Barlacha oraz Niemieckiego Towarzystwa Małżeństwa i Rodziny Pro Familia.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ernst Klee: Auschwitz: Medycyna III Rzeszy i jej ofiary. Kraków: Universitas, 2005. ISBN 83-242-0537-3.