Hans Springinklee

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans Springinklee
Ilustracja
Narodziny Chrystusa drzeworyt z Biblia Latina, Lyon 1520
Data urodzenia

ok. 1490/1495

Data śmierci

ok. 1540

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

grafika

Epoka

gotyk międzynarodowy

Hans Springinklee lub Mistrz Chrystusa w tłoczni z Ansbach (ur. ok. 1490/1495, zm. ok. 1540) – niemiecki grafik, drzeworytnik.

Życie i twórczość[edytuj | edytuj kod]

Pochodził prawdopodobnie z Norymbergi. Niemiecki historyk Peter Strieder identyfikował Mistrza Chrystusa z Hansem Springinkleem. Według Johanna Neudörffera, autora monografii poświęconej niemieckim artystom wydanej w 1547 roku, był on uczniem Albrechta Dürera. Pierwsza jego praca sygnowana jego monogramem HSK Cud Świętego Wilgefortisa pochodzi z 1513 roku. W latach 1512–1515 pod kierownictwem Dürera pracował przy Bramie triumfalnej dla cesarza Maksymiliana I. W 1520 otrzymał zlecenie od rady miejskiej Norymbergi na wykonanie malowideł dekoracyjnych w zamku przed wizytą cesarza Karola V. W latach 1513–1520 jego twórczość ograniczała się głównie do sygnowanych drzeworytów wykonywanych dla druków jednokartkowych. Najstarsze z nich wzorowane były na pracach Dürera i nawiązywały do jego stylu m.in. drzeworyt Kąpiel niewiast z 1513 roku. W 1516 roku wykonał prace do wydania Hortus animae, gdzie Springinklee zaprezentował własny styl polegający na użyciu delikatnej kreski. Ryciny powstałe po 1518 charakteryzowały się już dojrzałością stylu artysty[1][2]. Hans Springinklee był żonaty z Barbarą Wagnerin, z którą zawarł sakrament małżeństwa 7 grudnia 1533 w St Sebald[3].

Malarstwo[edytuj | edytuj kod]

W okresie do 1520 roku powstały obrazy Boże Narodzenie z Cleveland, Święta Rodzina z Norymbergi i Opłakiwanie z Wenecji. Do najbardziej wymownej pracy należy obraz Chrystusa w tłoczni powstały na podstawie szkicowego rysunku Dürera. Obraz był epitafium dziekana Matthiasa von Gulpena[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wolfgang Hütt: Niemieckie malarstwo i grafika późnego gotyku i renesansu. Warszawa: PWN, 1985. ISBN 83-01-04621-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]