Harvey Fletcher
 Harvey Fletcher w 1914 r. | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
11 września 1884 |
| Data i miejsce śmierci |
23 lipca 1981 |
| profesor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: fizyka, akustyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1911 – fizyka |
| Nauczyciel akademicki | |
Harvey Fletcher (ur. 11 września 1884 w Provo, zm. 23 lipca 1981 tamże) – amerykański fizyk[1], jest uważany za „ojca stereofonii”, przypisuje mu się wynalezienie audiometru A-2[2] oraz pierwszych elektronicznych aparatów słuchowych[3]. Po jego śmierci został uznany jego wkład w Eksperyment Millikana, za który jego promotorowi pracy doktorskiej Robertowi Millikanowi została przyznana w 1923 roku Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki[4].
Dzieciństwo, młodość i rodzina[edytuj | edytuj kod]
Fletcher urodził się w Provo w stanie Utah, w 1904 roku ukończył Brigham Young High School, w 1907 roku ukończył Brigham Young University z tytułem bakalaureata. Poślubił Lorenę Chimpan, z którą miał siódemkę dzieci[5]. Był ojcem Jamesa C. Fletchera 4 administratora NASA i rektora University of Utah[2].
Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]
W 1911 roku Harvey Fletcher został pierwszym studentem fizyki, który otrzymał tytuł doktora summa cum laude na University of Chicago[5]. Po skończeniu studiów doktorskich powrócił na Uniwersytet Brighama Younga, gdzie był kierownikiem wydziału fizyki do 1916 roku. Opuścił uniwersytet, aby podjąć pracę jako badacz w Western Electric, od 1933 pracował, również jako badacz, w Bell Telephone Laboratories. W roku 1949 opuścił firmę i został profesorem elektrotechniki na Uniwersytecie Columbia, skąd odszedł w roku 1952, aby zostać dyrektorem ds. badań naukowych na Uniwersytecie Brighama Younga, w tym czasie pełnił również funkcję dziekana w nowo powstałym College of Physics and Engineering Sciences. Odszedł w 1958 roku[6].
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
Wkład Fletchera w percepcję mowy jest jednym z jego najbardziej znanych badań. Wykazał, że cechy mowy są zwykle rozmieszczone w szerokim zakresie częstotliwości i opracował wskaźnik artykulacji w celu oszacowania jakości strumienia mowy[7]. Opracował również koncepcje krzywych izofonicznych (powszechnie znanych jako krzywe Fletchera-Munsona), skalowania i sumowania oraz pasma krytycznego[8]. Do jego innych osiągnięć należy wykonanie pierwszego funkcjonalnego aparatu słuchowego, audiometru 2-A i sztucznej krtani[5].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Acoustical Society of America – honorary fellow (1949) i prezydent[9]
- American Otological Society – członek honorowy
- Audio Engineering Society – członek honorowy
- Medal Louisa E. Levy'ego (1924)
- American Physical Society – prezydent
- Grammy – pośmiertnie (2016)[9]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Fletcher był wiernym Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich[2].
Zmarł 23 lipca 1981 po udarze.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mark B. Gardner, Harvey Fletcher, „Physics Today”, 34 (10), 1981, s. 116–116, DOI: 10.1063/1.2914315, ISSN 0031-9228 [dostęp 2022-09-15].
- ↑ a b c In Memory of Harvey Fletcher [online], www.et.byu.edu [dostęp 2022-09-15].
- ↑ William M. Hartmann, Signals, Sound, and Sensation, Springer Science & Business Media, 14 września 2004, ISBN 978-1-56396-283-7 [dostęp 2022-09-15] (ang.).
- ↑ David Goodstein, In the Case of Robert Andrews Millikan, „American Scientist” (Styczeń-Luty 2001), s. 54–60.
- ↑ a b c Jeremy Stanford, Harvey Fletcher and the Reinvention of Sound, „Frontiers”, 2016, s. 15–19.
- ↑ L. Tom Perry Special Collections [online], BYU Library, 20 grudnia 2014.
- ↑ Jont B. Allen, Articulation and Intelligibility, Morgan & Claypool Publishers, 2005, ISBN 978-1-59829-008-0 [dostęp 2022-09-15] (ang.).
- ↑ William M. Hartmann, Signals, Sound, and Sensation, Springer Science & Business Media, 14 września 2004, ISBN 978-1-56396-283-7 [dostęp 2022-09-15] (ang.).
- ↑ a b Harvey Fletcher, BYU’s first physics grad earns posthumous Grammy Award | ASA [online], web.archive.org, 13 listopada 2016 [dostęp 2022-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-13].