Hemimelia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ubytek terminalny z hemimelią poprzeczna, niecałkowitą ręki
Hemimelia nogi

Hemimeliawada wrodzona polegająca na jedno- lub obustronnym niedorozwoju dystalnej części kończyny dolnej lub górnej[1][2]. Kość dotknięta wadą może być skrócona lub zupełnie się nie wykształcić, wówczas wada może być nazywana aplazją. Wyróżnia się hemimelię poprzeczną i podłużną[3].

Hemimelia poprzeczna oznacza wrodzony brak części lub całości kończyny i w wypadku braku całej kończyny nazywana jest amelią[4]. Klinicznie jest podobna do stanu po amputacji (stąd bywa nazywana „wrodzoną amputacją”)[5].

Hemimelia podłużna oznacza częściowy brak jednego z elementów kończyny w osi podłużnej (w fokomelii nie występuje całkowity brak części kończyny)[6]. W uproszczeniu jest to niedorozwój i skrócenie kości budującej kończynę.

Wada najczęściej dotyczy kości:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. hemimelia. [dostęp 2014-07-15].
  2. Lech Korniszewski: Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. Wyd. II. PZWL, 2005. ISBN 83-200-3042-0.
  3. BL. Sypniewski. The child with terminal transverse partial hemimelia: a review of the literature on prosthetic management.. „Artif Limbs”. 16 (1), s. 20-50, 1972. PMID: 4567370. 
  4. Jacek Lorkowski, Urszula Zakrzewska, Waldemar Hładki, Anatomiczne podstawy klasyfikacji wrodzonych ubytków kończyn, „Przegląd Lekarski”, 63, supl. 5, 2006, ISSN 0033-2240 [dostęp 2023-03-20].
  5. Adam M. Pogorzała, Artur Rohde, Przyczyny, rodzaje i poziomy amputacji kończyn dolnych, [w:] Wyższa Szkoła Edukacji i Terapii w Poznaniu [online], Fizjoterapia – wiedza i doświadczenie, 2020, s. 35-46.
  6. Lovell, Robert B. Winter, Raymond T. Morrissy, Stuart L. Weinstein: Lovell and Winter's Pediatric Orthopaedics. Philadephia: Lippincott Williams & Wilkins, 2006, s. 1331. ISBN 0-7817-5358-9.