Henryk Baranowski (polityk)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Baranowski
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1934
Wymysłowo Dolne

Data i miejsce śmierci

2 listopada 2013
Olsztyn

p.o. wojewody olsztyńskiego
Okres

od listopada 1989 lub stycznia 1990
do marca 1990

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Sergiusz Rubczewski

Następca

Roman Przedwojski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Zasłużony dla Warmii i Mazur

Henryk Janusz Baranowski (ur. 12 czerwca 1934 w Wymysłowie Dolnym, zm. 2 listopada 2013 w Olsztynie[1]) – polski działacz partyjny i samorządowy, technik budownictwa, wicewojewoda (1982–1990) i pełniący obowiązki wojewody olsztyńskiego (1989–1990).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wincentego i Janiny[1]. Posiadał wykształcenie średnie, absolwent Państwowego Liceum Komunikacyjnego w Olsztynie oraz Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu. Od 1948 członek Związku Młodzieży Wiejskiej, gdzie doszedł do stopnia przewodniczącego. W roku 1953 rozpoczął pracę w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. W latach 1956–1965 był zastępcą dyrektora ds. zaplecza technicznego w Olsztyńskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego, następnie objął analogiczne stanowisko w Warmińskim Przedsiębiorstwie Budowlanym w Olsztynie.

Od 1958 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1970 roku objął stanowisko dyrektora Olsztyńskiego Przedsiębiorstwa Produkcji Pomocniczej Budownictwa, zaś dziesięć lat później został dyrektorem Kombinatu Budowlanego w Olsztynie. W 1972 został przewodniczącym Międzyzakładowego Klubu Techniki i Racjonalizacji Budownictwa przy Polskim Związku Inżynierów i Techników Budownictwa[2]. Od 1975 do 1981 wchodził w skład egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Olsztynie[3]. 14 lutego 1982 roku powołany na urząd wicewojewody olsztyńskiego, a po rezygnacji Sergiusza Rubczewskiego (sprawującego urząd rekordowe 16 lat) pełnił obowiązki wojewody olsztyńskiego. W marcu 1990 przekazał je Romanowi Przedwojskiemu. W latach 1983–1993 był prezesem Aeroklubu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.

Zmarł w listopadzie 2013[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1978), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1969), a także odznaką honorową „Zasłużony dla Warmii i Mazur” (1968).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Henryk Baranowski. rejestry-notarialne.pl.
  2. ↑ Historia powstania organizacji polskich inżynierów budownictwa. Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa. [dostęp 2017-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-03)].
  3. ↑ Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-03-26].
  4. ↑ Oni odeszli w 2014 roku. Gazeta Olsztyńska, 1 listopada 2014. [dostęp 2017-06-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henryk_Baranowski_(polityk)&oldid=73042553”