Herb Słupcy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Słupcy
ilustracja
Typ herbu

miejski

Herb Słupcy – jeden z symboli miasta Słupca w postaci herbu[1].

Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Herb przedstawia na błękitnej (ultramaryna) tarczy złoty (żółty) krzyż germański (zdwojony).

Interpretacja godła herbu jest czystą hipotezą, legendę o pięciu kościołach (pięć krzyży w herbie) należy odrzucić z tego powodu, że na pocz. XIV w. istniał tylko jeden kościół. M. Adamczewski w swojej pracy „Heraldyka miast wielkopolskich do końca XVIII wieku” kojarzy słupecki herb z podobno przechowywanymi od XIV wieku w mieście relikwiami Świętego Krzyża. (dowodem tego miał być średniowieczny gotycki krzyż w kościele św. Leonarda). Brak jest dowodów na potwierdzenie tej hipotezy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najstarsza pieczęć Słupcy odciśnięta na dokumencie z roku 1404 przedstawia wizerunek zdwojonego krzyża (krzyż jerozolimski). Później modyfikacji ulegał jedynie kształt tarczy herbu oraz kolorystyka, godło herbu nie uległo zmianie. W roku 1939 herb został oficjalnie zatwierdzony przez władze[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dzieje Słupcy, praca zbiorowa pod red. Bolesława Szczepańskiego, Poznań 1996, s. 52-53