Herb Wągrowca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Wągrowca
ilustracja
Typ herbu

miejski

Herb Wągrowca – jeden z symboli miasta Wągrowiec w postaci herbu[1].

Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Tarcza herbowa jest podzielona na cztery części. W polu pierwszym (heraldycznie prawe górne pole) żółtym zbrojne srebrnym mieczem ramię, w polu drugim, błękitnym półpostać mnicha w szacie biało-czarnej, w polu trzecim (heraldycznie prawe dolne pole) białym stylizowana czerwona litera „W”, w polu czwartym czerwonym srebrny topór.

Litera „W” nawiązuje do nazwy miasta, mnich symbolizuje zakon cystersów, do którego niegdyś należało miasto, topór nawiązuje do herbu szlacheckiego Topór.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Od XV wieku w pieczęciach miejskich przedstawiano jedynie modlącego się zakonnika[2]. Tarcza czwórdzielna pojawiła się na przełomie XVIII i XIX wieku. Początkowo ramię zbrojne było koloru czarnego, a topór miał złoty trzonek[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uchwała nr XI/81/2019 Rady Miejskiej w Wągrowcu z dnia 27 czerwca 2019 r. w sprawie uchwalenia Statutu Gminy Miejskiej Wągrowiec. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-05-23].
  2. Marian Gumowski: Herby miast polskich. Warszawa: Arkady, 1960, s. 236.
  3. Andrzej Plewako, Józef Wang: Herbarz Miast Polskich. Warszawa: Arkady, 1994, s. 244. ISBN 978-83-213-3568-1.