Hydromedusa maximiliani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hydromedusa maximiliani[1]
(Mikan, 1825)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

żółwie

Podrząd

żółwie bokoszyjne

Rodzina

matamatowate

Rodzaj

Hydromedusa

Gatunek

Hydromedusa maximiliani

Synonimy
  • Emys maximiliani Mikan, 1825
  • Chelodina MaximilianiA.M.C. Duméril & Bibron, 1835
  • Chelodina flavilabris A.M.C. Duméril & Bibron, 1835
  • Hydromedusa flavilabrisGray, 1844
  • Hydromedusa subdepressa Gray, 1854
  • Hydromedusa depressa Gray, 1856
  • Hydromedusa bankae Giebel, 1866
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Hydromedusa maximilianigatunek żółwia z rodziny matamatowatych (Chelidae)[3].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Hydromedusa maximiliani występuje endemicznie w południowo-wschodniej Brazylii, w stanach Bahia, Minas Gerais, Espírito Santo, Rio de Janeiro i São Paulo[3][4]. Obecność tego gatunku jest związana z górzystym lasem deszczowym Mata Atlântica, występuje zazwyczaj w potokach górskich na wysokości powyżej 600 m n.p.m.[4] Gatunek ten występuje w płytkich strumieniach o głębokości od 15 do 100 cm, z czystą, zimną wodą i piaszczystym lub skalistym podłożem[4]. Ze względu na gęste podszycie lasu, strumienie otrzymują niewiele światła słonecznego, co sprawia, że wygrzewanie się jest możliwe tylko w szczelinach wzdłuż strumienia[4].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Jest to niewielki gatunek żółwia, którego pancerz osiąga długość 10–20 cm i masę 120–520 g[4]. Pancerz dorosłego osobnika ma kształt owalny i kolor od ciemnoszarego do ciemno- lub jasnobrązowego[4]. Plastron ma kolor żółty lub kremowy. Gatunek ma średniej wielkości głowę z małym pyskiem i żółtawymi szczękami[4]. Tęczówka oka jest czarna. Grzbietowa powierzchnia głowy, szyi i kończyn jest koloru oliwkowozielonego do szarego z jaśniejszą kremową powierzchnią brzuszną[4].

Status zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN posiada status VU – narażony na wyginięcie. Niektóre populacje tego gatunku występują na obszarach chronionych i dlatego zapewnia się im tam pewną ochronę przed wylesianiem i zanieczyszczeniami, które są uważane za główne zagrożenia[4][5]. W regionach poza tymi obszarami chronionymi zasięg gatunku może ulegać fragmentacji i dlatego w przyszłości żółw ten może stać się coraz rzadszy[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hydromedusa maximiliani, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Hydromedusa maximiliani, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Hydromedusa maximiliani [online], The Reptile Database [dostęp 2023-12-23].
  4. a b c d e f g h i j Franco L. de Souza, Fernando I. Martins, Hydromedusa maximiliani (Mikan 1825) – Maximilian’s Snake-Necked Turtle, Brazilian Snake-Necked Turtle, [w:] Rhodin i inni, Conservation Biology of Freshwater Turtles and Tortoises: A Compilation Project of the IUCN/SSC Tortoise and Freshwater Turtle Specialist Group. Chelonian Research Monographs No. 5, 2009, 026.1–026.6 (ang.).
  5. a b Shirley Famelli i inni, Population Viability Analysis of a Long-Lived Freshwater Turtle, Hydromedusa maximiliani (Testudines: Chelidae), „Chelonian Conservation and Biology”, 11 (2), 2012, s. 162–169, DOI10.2744/CCB-1001.1, ISSN 1071-8443.