ICSI

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wprowadzenie plemnika do oocytu podczas ICSI.

ICSI (ang. intracytoplasmic sperm injection) – rodzaj procedury zapłodnienia in vitro, polegający na wprowadzeniu plemnika do cytoplazmy komórki jajowej[1]. Wskazaniem do zastosowania tej techniki są zwykle nieprawidłowe wyniki badania nasienia, niedające pewności zapłodnienia nawet w warunkach in vitro. Stosuje się ją również wtedy, gdy wykonywane w przeszłości próby zapłodnienia pozaustrojowego kończyły się niepowodzeniem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G. Palermo, H. Joris, P. Devroey, AC. Van Steirteghem. Pregnancies after intracytoplasmic injection of single spermatozoon into an oocyte.. „Lancet”. 340 (8810), s. 17-8, Jul 1992. PMID: 1351601.