IMC (lotnictwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

IMC (ang. instrument meteorological conditions) – określenie stosowane w lotnictwie, które oznacza warunki (na ogól brak wystarczającej widoczności), w których nie jest możliwe wykonywanie lotów VFR.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lech Szutowski, Jerzy Domicz: Podręcznik pilota samolotowego. Poznań: Avia-Test, 2008, seria: Seria szkoleniowa Avia-Test. ISBN 978-83-902291-4-0.