INS Keszet (1982)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
INS Keszet
Ilustracja
Jednostka bliźniacza „Keszet” – „Hetz” w 2005 r.
Klasa

kuter rakietowy

Typ

Saar 4,5

Historia
Stocznia

Israel Shipyards
Port Hajfa

Wodowanie

październik 1982

 Izraelski Korpus Morski
Nazwa

„Keszet”

Wejście do służby

listopad 1982

Los okrętu

w służbie (2018)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 488 t

Długość

61,7 metra

Szerokość

7,6 m

Zanurzenie

2,5 m

Napęd
4 silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 16 600 KM
4 śruby
Prędkość

31 węzłów

Zasięg

3000 Mm przy prędkości 17 węzłów

Sensory
radary Thomson-CSF TH-D 1040 Neptune, Elta EL/M-222 1 GM STGR
Uzbrojenie
początkowo:
8 wyrzutni pocisków rakietowych Harpoon (2 x IV)
8 wyrzutni pocisków rakietowych Gabriel (8 x I)
1 armata OTO Melara kal. 76 mm
działka plot. Oerlikon kal. 20 mm (2 x I)
2 lub 4 wkm kal. 12,7 mm
CIWS Phalanx kal. 20 mm
Załoga

53

INS Keszet (hebr.) קשת – izraelski kuter rakietowy z końca XX wieku, jedna z dziesięciu jednostek typu Saar 4,5. Okręt został zwodowany w październiku 1982 roku w stoczni Israel Shipyards w Hajfie, a do służby w Marynarce Wojennej Izraela wszedł w listopadzie 1982 roku. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty (stan na 2018 rok).

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Kutry rakietowe typu Saar 4,5 stanowiły powiększoną wersję jednostek typu Saar 4[1]. Nowe okręty były dłuższe w celu zabrania powiększonego zestawu uzbrojenia[1].

INS[a] „Keszet” został zbudowany w stoczni Israel Shipyards w Hajfie[1][2]. Okręt został zwodowany w październiku 1982 roku i ukończony w ciągu miesiąca[1][2].

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

Wyrzutnie rakiet Harpoon na pokładzie bliźniaczego kutra „Tarshish” w 2009 r.

Okręt jest kutrem rakietowym o długości całkowitej 61,7 metra, szerokości 7,6 metra i zanurzeniu 2,5 metra[1][3]. Jednostka ma gładkopokładowy kadłub, krótką nadbudówkę usytuowaną przed śródokręciem i wysoką wolną burtę[3]. Wyporność pełna wynosi 488 ton[4][5]. Siłownię okrętu stanowią cztery silniki wysokoprężne MTU 16V538 TB93 o łącznej mocy 16 600 KM, napędzające poprzez wały napędowe cztery śruby[4][5][b]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 31 węzłów[1][3]. Zasięg wynosi 3000 Mm przy prędkości 17 węzłów lub 1500 Mm przy 30 węzłach[1][2].

Główne uzbrojenie okrętu stanowią dwie czteroprowadnicowe wyrzutnie amerykańskich przeciwokrętowych pocisków rakietowych Harpoon, umieszczone bezpośrednio za nadbudówką[1][3]. Pocisk rozwija prędkość 0,9 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 227 kg, zaś maksymalny zasięg sięga 130 km[2][4]. Za wyrzutniami rakiet Harpoon umieszczono osiem pojedynczych wyrzutni izraelskich przeciwokrętowych pocisków rakietowych Gabriel Mark II[1][3]. Pocisk rozwija prędkość 0,7 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 75 kg, zaś maksymalny zasięg sięga 36 km[2][4].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składa się z umieszczonej na rufie w wieży pojedynczej armaty uniwersalnej OTO Melara kalibru 76 mm L/62[1][2]. Maksymalny kąt podniesienia lufy wynosi 85°, masa naboju 6 kg, donośność 16 000 metrów, a szybkostrzelność 85 strz./min[2][4]. Broń małokalibrową stanowią dwa pojedyncze działka plot. Oerlikon kal. 20 mm (o szybkostrzelności 900 strz./min i zasięgu 2000 m) i jedno podwójne lub poczwórne stanowisko wkm kal. 12,7 mm[2][4]. W części dziobowej umieszczono 6-lufowy system artyleryjski obrony bezpośredniej Phalanx Mark 15 kal. 20 mm[1][3]. Szybkostrzelność zestawu sięga 3000 strz./min, a zasięg 1500 m[2][4].

Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje m.in. radar nawigacyjny Thomson-CSF TH-D 1040 Neptune, radar kontroli ognia Elta EL/M-222 1 GM STGR i system rozpoznawczy Elisra NS 9003/5[4][5]. Na pokładzie umieszczono też wyrzutnie pocisków zakłóceń pasywnych Elbit Deseaver[3].

Załoga okrętu składa się z 53 oficerów, podoficerów i marynarzy[4][5][c].

Służba[edytuj | edytuj kod]

INS „Keszet” został wcielony do służby w Marynarce Wojennej Izraela w listopadzie 1982 roku[1][2]. W toku służby na okręcie zamontowano pionowe wyrzutnie rakiet plot. Barak 1 (ośmioprowadnicowe kontenery na 16 lub 32 pociski) o zasięgu 10 km, prędkości 2 Ma i masie głowicy bojowej 22 kg, a jednostkę poddano modernizacji do standardu wyposażenia, które otrzymał zbudowany na początku lat 90. XX wieku bliźniaczy „Hetz[4][5].

W 1985 roku okręt brał udział w operacji „Derech Nec”, podczas której Izraelczycy zatopili w porcie w Annabie zakupiony przez OWP statek „Moon Light”[6].

Okręt nadal służy w izraelskiej flocie (stan na 2018 rok)[7].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. INS – Israeli Naval Ship – Okręt Marynarki Izraela.
  2. Sharpe 1989 ↓, s. 289 podaje, że moc siłowni wynosi 14 000 KM.
  3. Według Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 193 i Sharpe 1989 ↓, s. 289 załoga okrętu liczy 45 osób.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 193.
  2. a b c d e f g h i j Sharpe 1989 ↓, s. 289.
  3. a b c d e f g Faulkner 2004 ↓, s. 330.
  4. a b c d e f g h i j Saunders 2004 ↓, s. 355.
  5. a b c d e Saunders 2009 ↓, s. 385.
  6. Icchaki 2013 ↓.
  7. worldwarships.com 2018 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]