Ignacy Rychłowski (szambelan)

Ignacy Rychłowski herbu Nałęcz (ur. 22 sierpnia 1757, zm. 7 lipca 1807^[1]) – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1768 roku^[2], chorąży mniejszy piotrkowski w latach 1770–1778, cześnik piotrkowski w latach 1765–1770, łowczy piotrkowski w latach 1764–1765.

Był deputatem województwa sieradzkiego na Trybunał Główny Koronny w Poznaniu w 1765 roku^[3]. Poseł na sejm 1766 roku z ziemi czerskiej^[4]. Członek konfederacji Adama Ponińskiego w 1773 roku. Był posłem ziemi czerskiej na Sejm Rozbiorowy 1773–1775^[5], wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski^[6]. Konsyliarz sądu konfederacji generalnej 1773–1775 roku^[7].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 561.
Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Edward Opaliński i Hanka Żerek-Kleszcz. Kórnik 1993, s. 288.

↑ dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
↑ Antoni Magier, Estetyka miasta stołecznego Warszawy, 1963, s. 434.
↑ Salutatio supremi & generalis Tribunalis Regni, ad reassumptionem primam Posnaniensem, post felicissimam Coronationem Serenissimi, ac Potentissimi Stanislai Augusti, Regis Poloniarum, et Magni Ducis Lithuaniae, [...] Feria 2da, post Dominicam in Albis, in Anno 1765. innovatam; e voto Academiae Posnaniensis, per M. Christianum Thomam de Jüngling, in Universitate Cracoviensi Philosophiae Doctorem, Collegam Minorem, Seminarii Posnaniensis Praefectum, facta, [b.n.s]
↑ Dyaryusz Seymu Walnego Ordynaryinego Odprawionego w Warszawie Roku 1766, [b.n.s]
↑ Actum in Curia Regia Varsaviensi Feria Tertia post Dominicam Conductus Paschae videlicet, die vigesima Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio. [Inc. tekst pol.:] My Posłowie na Seym blisko następuiący [...], b.n.s.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
↑ Leopold Hubert, Pamiętniki historyczne, t. II, Warszawa 1861, s. 304.