Irwin I. Shapiro
Irwin I. Shapiro (ur. 1929 w Nowym Jorku) – amerykański astrofizyk. Od 1982 roku profesor uniwersytetu w Harvardzie[1]. Przez 22 lata, od 1982 do 2004, był kierownikiem Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics[2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu Brooklyn Technical High School, Shapiro zdobył licencjat z matematyki na Uniwersytecie Cornella, oraz PhD (odpowiada tytułowi doktora) i tytuł magistra z fizyka na Uniwersytecie w Harvardzie. Shapiro dołączył w 1954 roku do MIT Lincoln Laboratory i w roku 1967 otrzymał tam tytuł profesora. W 1982 Shapiro został profesorem na Harvardzie oraz kierownikiem Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. W 1991 roku Amerykańska Unia Geofizyczna przyznała Irwinowi medal Charlesa A. Whittena. W 1997 został mianowany First Timken University Professor[1].
Shapiro do ocenienia wieku wszechświata użył soczewki grawitacyjnej.
Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
Nagrody:
- Dirk Brouwer Award nadana przez AAS Division on Dynamical Astronomy (1988)
- Charles A. Whitten Medal nadany przez Amerykańską Unię Geofizyczną (1991)
- The Albert Einstein Medal, 1994.
Jego nazwiskiem nazwano opóźnienie Shapiro, odkryte przez niego w 1964.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Shapiro Named First Timken University Professor
- ↑ Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics Celebrates 25 Years. [dostęp 2010-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-18)].
- ↑ Alcock to lead the CfA | Harvard Gazette [online], www.news.harvard.edu [dostęp 2017-11-24] (ang.).