Iryna Abielska
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1965 |
| Doktor nauk medycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
2004 |
| Habilitacja |
2011 |
| Lekarka naczelna | |
| Instytucja |
Republikański Szpital Zarządu Sprawami Prezydenta Republiki Białorusi |
| Okres zatrudn. |
2001–2007, od 2 listopada 2009 |
Iryna Sciapanauna Abielska (biał. Ірына Сцяпанаўна Абельская[a], ros. Ирина Степановна Абельская, Irina Stiepanowna Abielska; ur. w 1965 w Brześciu) – białoruska lekarz pediatra i endokrynolog, osobista lekarka przywódcy Białorusi Alaksandra Łukaszenki i prawdopodobna matka jego najmłodszego syna Mikałaja; doktor nauk (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i edukacja[edytuj | edytuj kod]
Iryna Abielska urodziła się w 1965 roku[1] w Brześciu, w obwodzie brzeskim Białoruskiej SRR, ZSRR[2]. Wywodzi się z rodziny o tradycjach lekarskich. Jej babcia była felczerką i wszyscy jej krewni byli w większym lub mniejszym stopniu związani z medycyną[3]. Matka Iryny Abielskiej, Ludmiła Pastajałka, w latach 2001–2005 pełniła funkcję minister ochrony zdrowia Republiki Białorusi[4]. Również ciotka i brat Abielskiej są lekarzami[3].
W 1988 roku Iryna Abielska ukończyła studia na Wydziale Pediatrii Mińskiego Państwowego Instytutu Medycznego[3] ze specjalnością „pediatria”[4]. W 2004 roku uzyskała stopień kandydata nauk (odpowiednik polskiego stopnia doktora). Temat jej dysertacji kandydackiej brzmiał: Radiodiagnostyka w etapach rehabilitacji medycznej chorych na osteochondrozę kręgosłupa szyjnego. W 2011 roku uzyskała stopień doktora nauk (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego). Temat jej dysertacji doktorskiej brzmiał: Osteochondroza szyjna: wizualizacja promieniowa i technologia rehabilitacji medycznej pacjentów[3].
Praca[edytuj | edytuj kod]
Iryna Abielska odbyła staż podyplomowy w 3. Dziecięcym Miejskim Szpitalu Klinicznym miasta Mińska. Następnie przez trzy lata pracowała jako lekarz pediatra w 25. Poliklinice Dziecięcej. W latach 1992–1994 była lekarzem endokrynologiem w Miejskiej Przychodni Endokrynologicznej i lekarzem diagnostyki USG Mińskiego Centrum Diagnostycznego[3] (według innego źródła w latach 1990–1994 pracowała jako konsultantka-endokrynolog w Szpitalu Klinicznym Nr 9[4]).
Od 1994 do 2001 roku pracowała jako lekarz terapeuta w Republikańskim Szpitalu Głównego Zarządu Instytucji Leczniczo-Profilaktycznych i Sanatoryjno-Kurortowych Zarządu Sprawami Prezydenta Republiki Białorusi. Pełniła wówczas funkcję osobistej lekarki Alaksandra Łukaszenki[3] (według innego źródła jesienią 1994 roku rozpoczęła pracę jako lekarz wyższej kategorii w komisji lekarskiej w oddziale endokrynologicznym i pracowała w gabinecie USG konsultacji dla kobiet[4]). Od 2001 do wiosny 2007 roku i ponownie od 2 listopada 2009 roku jest lekarką naczelną Republikańskiego Klinicznego Centrum Medycznego Zarządu Sprawami Prezydenta[4].
Rodzina i życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Iryna Abielska poznała swojego przyszłego męża podczas studiów. Wkrótce potem wzięła ślub i urodziła starszego syna[1], Dzmitryja Jauhienawicza Abielskiego[5]. Jej małżeństwo nie trwało jednak długo i przez wiele lat Iryna wychowywała syna samotnie[1]. Dzmitryj ukończył Liceum Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego oraz studia medyczne, uzyskując wykształcenie oftalmologa, po czym podjął pracę w Centrum Oftalmologicznym[3]. Iryna Abielska posiada również drugiego, młodszego syna, którego tożsamość jest niejasna[6]. Zdaniem niepaństwowych mediów istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że jest nim Mikałaj Łukaszenka, nieślubny syn przywódcy Białorusi Alaksandra Łukaszenki[6][1]. Według nieoficjalnych źródeł Mikałaj miał urodzić się w sierpniu 2004 roku[1].
Iryna Abielska posiada willę położoną w elitarnej mińskiej dzielnicy Drozdy, zamieszkanej przez przedstawicieli władzy i ludzi blisko związanych z Alaksandrem Łukaszenką[7]. Deklaruje się jako wierząca, wyznaje prawosławie[3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Ірына Сьцяпанаўна Абельская (czyt. Iryna Ściapanauna Abielskaja).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Александр Грабовой: Абельская Ирина: биография с фото. fb.ru, 2016-02-08. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-31)]. (ros.).
- ↑ 25. Ірына Абельская. Nasza Niwa, 2013-03-22 15:47. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-27)]. (biał.).
- ↑ a b c d e f g h Ульяна Бобоед: Главврач лечкомиссии Ирина Абельская: Горжусь тем, что по работе общаюсь с выдающимися людьми. TUT.BY, 2016-06-17 10:05. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-22)]. (ros.).
- ↑ a b c d e Абельская Ирина Степановна. who.bdg.by. [dostęp 2016-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-27)]. (ros.).
- ↑ Абельский Дмитрий Евгеньевич. clinicsbel.by. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-05)]. (ros.).
- ↑ a b Ірына Абельская дала вялікае інтэрв'ю, згадала малодшага сына. Europejskie Radio dla Białorusi, 2016-06-17 12:27. [dostęp 2018-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-14)]. (biał. • ros.).
- ↑ Ягор Марціновіч: Ад Абельскай да Ярмошынай: уладальнікі катэджаў у Драздах, поўны спіс. Nasza Niwa, 2015-12-31 20:35. [dostęp 2017-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-07)]. (biał.).