Isabella de’ Medici
| |
.svg)
| |
| księżna Bracciano | |
| Okres |
od 1558 |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Mąż |
Paolo Giordano I Orsini |
Isabella de’ Medici (ur. 31 sierpnia 1542 we Florencji, zm. 16 lipca 1576) – włoska arystokratka z rodziny Medyceuszy, księżna Bracciano.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką Kosmy I Medyceusza, pierwszego wielkiego księcia Toskanii, i Eleonory di Toledo. Była ulubioną córką ojca[1]. Początkowo mieszkała z braćmi i siostrami w Palazzo Vecchio, a później w Palazzo Pitti. Jako dziecko większość czasu spędziła w domu przodków ojca na wsi, Villa di Castello. Kształciła się pod okiem koreperytorów. Od najmłodszych lat upodobała sobie muzykę, którą w dorosłym życiu używała jako środek do wyrażania siebie. Grała na lutni. Znała kilka języków: hiszpański, francuski, łacinę i grekę, pisała i mówiła po toskańsku[1]. Śpiewała, zajmowała się poezją[2]. Miała porywczy i impulsywny charakter. Była rudowłosa[3].
W wieku 11 lat została zaręczona ze starszym o rok Paolo Giordano Orsini, księciem Bracciano w południowej Toskanii. Było to małżeństwo polityczne, niosące za sobą sojusz z rodem Orsinich. Ślub odbył się w 1558 w Villa di Castello. Ojciec Isabelli, zaniepokojony rozrzutnością zięcia, postanowił zatrzymać córkę na dworze. Małżonkowie mieszkali osobno[1]. Ojciec dał Isabelli większą swobodę w korzystaniu z posagu (40 000 scudi) niż było to wówczas zwyczajem[3].
W 1562, po śmierci matki, czasowo wypełniała obowiązki pierwszej damy Florencji, wykazując umiejętności polityczne. Sprowadzała do Florencji grupy śpiewacze specjalizujące się w mandrygałach[1].
Rzadko widziała się z mężem. Kilka razy poroniła[3]. Córkę Francescę Eleonorę (znaną jako Nora) urodziła w 1571, a syna Virginio w 1572. Dzieci, szczególnie po śmierci ojca Isabelli, stały się osią jej konfliktu z mężem[1].
Świadoma zagrożenia ze strony męża, prosiła Katarzynę Medycejską o azyl we Francji[2]. Zmarła niespodziewanie w willi Medyceuszy w Cerreto Guidi. Większość historyków zakłada, że została uduszona przez męża w odwecie za romans z jego kuzynem, Troilo Orsini. Romans rzeczywiście miał miejsce[1]. Sam Paolo Giordano spotykał się wówczas w Rzymie z zamężną Vittorią Accoramboni, której męża również planował zabić, by ożenić się z Vittorią[2]. Możliwe, że Paolo Giordano działał na polecenie Wielkiego Księcia Toskanii Francesco, brata Izabeli. Badaczka Elisabetta Mori twierdzi, że Izabela zmarła z przyczyn naturalnych, a informacja o śmierci z rąk męża to plotka rozprzestrzeniona przez wrogów Medyceuszy.
Duch kobiety miał pojawiać się w zamku Cerreto Guidi oraz w zamku Bracciano w Lacjum, niegdyś należącym do rodu Orsini[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Isabella de Medici Orsini — A Modern Reveal: Songs and Stories of Women Composers [online], A Modern Reveal [dostęp 2022-01-04] (ang.).
- ↑ a b c Medici, Isabella de (1542–1576) | Encyclopedia.com [online], www.encyclopedia.com [dostęp 2022-01-04].
- ↑ a b c Isabella de' Medici 1542-1576 [online], Madame Guillotine, 24 października 2011 [dostęp 2022-01-04] (ang.).
- ↑ THE FASCINATING FIGURE OF ISABELLA DE' MEDICI. The mystery of sightings of her ghost [online], www.itstuscany.com [dostęp 2022-01-04] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Langdon Gabrielle, Medici Women: Portraits of Power, Love, and Betrayal in the Court of Duke Cosimo I, University of Toronto Press, 2006.
- Mori Elisabetta, L’onore perduto di Isabella de’ Medici, Garzanti 2011, ISBN 978881174119-0
- Murphy Caroline P., Murder of a Medici Princess, Oxford 2008, ISBN 978-0-19-531439-7
- Reiss Sheryl, Wilkins, David, Beyond Isabella: Secular women patrons of art in Renaissance Italy, Truman State University Press, 2001, ISBN 0-943549-88-4