Iskie-Kazań

Iskie-Kazań
Иске-Казань
	; Odtworzone fortyfikacje (2017)
Państwo	Rosja
Republika	Tatarstan
Miejscowość	Kamajewo(inne języki)
Data założenia	1992
	Położenie na mapie Tatarstanu Iskie-Kazań
	Położenie na mapie Rosji Iskie-Kazań
	56°01′31,649″N 49°39′01,926″E/56,025458 49,650535
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Iskie-Kazań (ros. Иске-Казань, pol. Stary Kazań^[1]; pełna nazwa: ros. Государственное бюджетное учреждение культуры Республики Татарстан „Иске-Казанский государственный историко-культурный и природный музей”-заповедник^[2]) – skansen (muzeum-zapowiednik(inne języki)) w Kamajewie(inne języki) w Rosji, utworzony w 1992, obejmujące średniowieczne osady i ich rekonstrukcje oraz teren przyrodniczy wokół rzeki Kazanki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie badań archeologicznych ustalono, że istniała w tym miejscu osada od XIII do XVI wieku, która stanowiła centrum polityczne (natrafiono na resztki kremla)^[3]. Osada została zdobyta w 1522 roku przez Iwana IV Groźnego^[3].

Według legendy na teren Starego Kazania przenieśli się książęta bułgarscy po upadku Bułgarii Wołżańsko-Kamskiej^[4], którą podbił Timur Chromy^[5]. Osadę mieli założyć dwaj książęta^[3], którzy dopłynęli do tego rejonu rzeką Kazanką na łódce^[5]. Iskie-Kazań miał być ich stolicą przez 104 lata^[5], a następnie przeniesiono ją do Kazania^[5]. Forteca straciła na znaczeniu i została opuszczona^[5].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Obszar chroniony utworzono 14 kwietnia 1992 roku^[6], obejmuje on 137,2 ha^[3], w jego skład wchodzą:

osada z XIII–XVI wieku (Iskie-Kazań) z cmentarzem^[3]
osada rosyjsko-urmacka z XII–XVI wieku z cmentarzem^[3]
święte miejsca: groby i źródła^[3]
krajobraz naturalny wokół rzeki Kazanki i jej dopływu Urmatu^[3]

Muzeum-zapowiednik(inne języki) to rodzaj ochrony dla obiektów o szczególnej wartości – oznacza, że ochronie podlega zarówno skansen, jak i środowisko naturalne (w sposób zbliżony do zapowiedników), aby zachować całościowo walory kulturowe, historyczne i przyrodnicze^[7].

Ekspozycja[edytuj | edytuj kod]

Iskie-Kazań obejmuje zrekonstruowaną współcześnie drewnianą twierdzę, budynek muzeum, święte miejsca z cmentarzem, gdzie jest pochowany założyciel osady, Mułła-Chadża^[4] oraz teren przyrodniczy wokół rzeki Kazanki^[8]. Jedynymi oryginalnymi pozostałościami starej osady są fragmenty murów z białego kamienia^[3] na szczycie wzgórza^[5].

Twierdza jest otoczona drewnianymi fortyfikacjami z wieżami strażniczymi^[5] – obwarowania udostępniono do zwiedzania, podobnie jak wszystkie inne budynki^[4]. W obrębie twierdzy umieszczono drewniane rekonstrukcje dawnych maszyn oblężniczych, m.in. katapulty czy balisty^[4]. Dotychczas (stan na 2014) postawiono kilka budynków za obwarowaniami^[4]: młyn, stodołę, herbaciarnię oraz studnię^[5].

Budynek muzeum ma dwie kondygnacje, na parterze zaprezentowano artefakty pochodzące w wykopalisk archeologicznych w Iskie-Kazaniu (m.in. kocioł Hunów z V wieku^[5]), natomiast na piętrze znajdują się zrekonstruowane wnętrza domów^[4], przedstawiające życie Tatarów w XIX–XX wieku^[5].