Iu-flex
Iu-flex (stosowane są także nazwy IuFlex i Iu flex [1]) – funkcjonalność opisywana przez specyfikacje 3GPP, której implementacja umożliwia bardziej elastyczne połączenie sieci radiowej (ang. Radio Access Network) i szkieletowej (ang. Core Network) w sieciach komórkowych budowanych w standardach GSM i UMTS.
Termin Iu-flex pochodzi od nazwy interfejsu pomiędzy kontrolerem sieci radiowej a siecią szkieletową (Iu) i od angielskiego słowa flexible - elastyczny, łatwo dostosowujący się.
Kwestie techniczne[edytuj | edytuj kod]
Sieć szkieletowa jest rozbudowana niezależnie dla potrzeb komutacji łączy (rozmowy głosowe, wideo rozmowy) na bazie central MSC oraz dla potrzeb komutacji pakietów na bazie elementów SGSN. W klasycznych sieciach bez funkcjonalności Iu-flex każdy z elementów kontrolujących sieć radiową na pewnym obszarze (Base Station Controller (BSC) w GSM i Radio Network Controller (RNC) w UMTS) jest podłączony do jednego MSC i jednego SGSN. Dzięki zaimplementowaniu Iu-flex, BSC i RNC mogą być podłączone do całej puli MSC oraz puli SGSN. Takie rozwiązanie sprawia, że sieć komórkowa jest bardziej odporna na awarie, oraz że ruch telekomunikacyjny może być eleastycznie przekierowywany w zależności od obciążenia poszczególnych elementów sieci szkieletowej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W specyfikacjach i innych oficjalnych dokumentach 3GPP stosowane są wszystkie 3 formy, nazwa Iu-flex wymieniona jest w oficjalnym słowniku 3GPP (3GPP 21.905 "Vocabulary for 3GPP Specifications").
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Specyfikacja 3GPP 23.236 v.7.0.0 Intra-domain connection of Radio Access Network (RAN) nodes to multiple Core Network (CN) nodes.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Specyfikacja 3GPP TS 23.236 Intra-domain connection of Radio Access Network (RAN) nodes to multiple Core Network (CN) nodes., opis funkcjonalności MSC in pool dla systemów GSM i UMTS.