Izabela Chamczyk

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izabela Chamczyk
Ilustracja
Izabela Chamczyk (performance Szczelina na wystawie Pneuma, w Galerii Apteka Sztuk), Warszawa 2019, fot. Adam Gut
Data i miejsce urodzenia

1980
Częstochowa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu

Dziedzina sztuki

malarstwo, performance, fotografia, wideo

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Izabela Chamczyk (ur. w 1980 w Częstochowie) – polska artystka, malarka, performerka i video artystka.

Zajmuje się sztuką procesualną, sensualną, emocjonalną, nawiązującą do cielesności i przemijalności. Jako pierwsza artystka na świecie stworzyła sformułowanie malarstwo performatywne, łączące w sobie obraz z dziejącym się w czasie performancem. Jej prace są dotykowe, cielesne, miękkie, szorstkie, ostre angażujące widza swoją materią i strukturą. Pracuje w wielu mediach redefiniując ich granice, konfrontuje się i angażuje w żywy kontakt z odbiorcą uwalniając przy tym silne emocje. Poprzez swoją sztukę stara się dotrzeć do sfery świata zewnętrznego, poza galeryjnego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła z wyróżnieniem malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w 2009, studiowała również na ASP w Poznaniu w pracowni Dominika Lejmana. Jest trzykrotną stypendystką MKiDN – Młoda Polska, Narodowego Centrum Kultury w 2010 roku, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2015 roku[2], Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci w 2020 roku. Jest także finalistką konkursu „Artystyczna Podróż Hestii”[3], konkursu Fundacji Vordemberge – Gildewart w MOCAK’u, Biennale malarstwa Bielska Jesień[2], konkursu im. E. Gepperta[4] we Wrocławiu oraz Triennale Młodych w Orońsku[5]. Ma za sobą wiele wystaw i działań indywidualnych oraz zbiorowych w takich miejscach jak m.in. Galeria SCC w Isfahanie (Iran), Musrara festiwal (Izrael), Miejsce Projektów Zachęty Warszawa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacji Gierowskiego w Warszawie, Galerii Entropia we Wrocławiu, Galerii Biała czy Galerii Labirynt w Lublinie, GSW w Opolu, BWA w Zielonej Górze, CSW w Toruniu, Mosart w Gorzowie Wlkp., Festiwal Sztuki Efemerycznej Konteksty w Sokołowsku, festiwal ERARTA w Sankt Petersburgu (Rosja)[6].

Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach: PKO S.A., Andel’s Hotel, Ergo Hestia, CSW Toruń, Dolnośląska Zachęta Wrocław, Archiwum Performensu Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie oraz wielu kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą[6].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Wystawy i działania indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • 2010 – To już zostało nazwane: wystawa malarstwa, BWA Zielona Góra[7].
  • 2010 – Kochaj mnie!, wystawa malarstwa wraz z akcją Art atak, Galeria Arttrakt Wrocław.
  • 2010 – Nazwij to jak chcesz, Zawsze chciałam to zrobić (performance), Galeria Entropia, Wrocław[8].
  • 2011 – Do twarzy mi w niebieskim, Galeria Entropia, Wrocław[9].
  • 2012 – Stany skupienia, Galeria Entropia Wrocław[10].
  • 2015 – Psychoanimalia, projekt Stypendialny MKiDN we współpracy z Agnieszką Obszańską i Renatą Iwaniec, Galeria Atelier Wro, WRO ART CENTER, Wrocław[11].
  • 2016 – Synergia, performance w Noc Muzeów w Galerii Supermarket Sztuki, Warszawa.
  • 2016 – Malarstwo jako choroba, Galeria Supermarket Sztuki, Warszawa.
  • 2018 – Bezdech, Galeria Scena, Koszalin[12][13].
  • 2018 – Sensation, Pawilon Sztuki Ergo Hestia, Warszawa[3].
  • 2018 – Abstrakcja jest Kobietą, wystawa z Natalią Załuską, Instytut Polski Düsseldorf, Niemcy[14].
  • 2019 – Coś tu nie GRA, performance, BWA Jelenia Góra[15].
  • 2019 – Pneuma i performance Szczelina, Galeria Apteka Sztuki, Warszawa.
  • 2020 – SERIOUSLY SALTY. Nowe materializacje, Galeria Entropia Wrocław[16].
  • 2021 – Toxic, Galeria Foksal, Warszawa[17]; Mephobia (performance), XXIX Mały Festiwal Form Artystycznych 2021, Mała Galeria, Nowy Sącz[18].

Wystawy zbiorowe[edytuj | edytuj kod]

  • 2008 – Sztuka po godzinach, Galeria Promocji Młodych Rondo, Łódź[19].
  • 2011 – Wystawa 10go konkursu Gepperta, BWA Wrocław[20].
  • 2011 – Trzysta milionów, Galeria Art New Media, Warszawa.
  • 2011 – 6TM Triennale Młodych w Orońsku[21].
  • 2011 – wystawa młodych artystów nominowanych do Nagrody Fundacji Vordemberge – Gildewart, MOCAK, Kraków[22].
  • 2011 – Enter/Escape. Jak malarstwo kształtuje nowe przestrzenie?, Wystawa w ramach festiwalu INSPIRACJE w Szczecinie.
  • 2013 – Małe jest wielkie, Galeria Propaganda, Warszawa[23].
  • 2013 – Epidemic, CSW Toruń[24].
  • 2014 – Biennale Mediations, wystawa Granice Globalizacji, wystawa projektu Polish Art Tomorrow, Poznań.
  • 2014 – Długość cugli, wyznacza średnicę areny, Galeria Sztuki Współczesnej, Opole[25].
  • 2015 – Malarki, Galeria Biała, Lublin[26].
  • 2015 – Czysta formalność, Galeria Labirynt, Lublin[27].
  • 2016 – Nowe Ilustracje, Galeria Arsenał, Białystok[28].
  • 2017 – Co z tą abstrakcją, Fundacja Gierowskiego, Warszawa[29].
  • 2019 – Tak było, performance na benefisie Józefa Robakowskiego, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie[30].
  • 2019 – Musrara Mix Festival, performance, Jerozolima, Izrael[31].
  • 2019 – Tylko zepsute zegary pokazują dokładny czas, Gdańska Galeria Miejska 2[32].
  • 2020 – 60 Days of Lockdown, projekt online A4 Art Museum, Chiny[33]; OwnOurRoom, międzynarodowy projekt online; #LasRzeczy, wystawa online, Galeria Foksal, Warszawa[34]; „Poznań Jeżyce >> Warszawa Praga >>>>>>>>> Express” Galeria Sztuki Rozruch, Poznań oraz Galeria Le Guern, Warszawa; „Pierwsza Linia” Ośrodek Działań Artystycznych w Piotrkowie Trybunalskim; „Horyzont zdarzeń” w ramach Mediations Biennale Polska, wystawa towarzysząca Warsaw Gallery Weekend; „NEWCOMERS. Nowa kolekcja na nowe 100-lecie”, wystawa kolekcji PKO BP (w ramach Warsaw Gallery Weekend. Warszawa); „PRZESTRZEŃ ZAMKNIĘTA/OTWARTA” wystawa online, galeria ODA, Piotrków Trybunalski[35].
  • 2021 – finał konkursu Kathmandu World Film Festival (KWFF), film „BRAK”; Tuchfühlung – stay in touch - APublicArtProject, Der Neue Gasteig HP 8 Gallery, Monachium, Niemcy; Hamar Performancefestival, Hamar, Norwegia; 7. Festival of naked forms, Praga, Czechy[36]; 17. MÓZG Festival – międzynarodowy festiwal muzyki współczesnej i sztuk wizualnych, Bydgoszcz[37]; Videofenster 2021 Festiwal Video w przestrzeni miejskiej, Kolonia, Niemcy; „Refugees Welcome”, wystawa towarzysząca aukcji dzieł sztuki, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa.
  • 2022 – Festival del Cinema di Cefalù via cavour, Sycylia; 14. Manifesta, Prisztina, Kosowo[38]; Pandemic Dream (film), finał konkursu One Earth Award, Indie[39].

Performance[edytuj | edytuj kod]

Artystka nie boi się przekraczać granic komfortu odbiorców, często prowokuje ich do działania, wywołuje różne emocje. Jedną z najbardziej znanych akcji Chamczyk jest performacne Art atak w Galerii Arttrakt we Wrocławiu 2010, gdzie artystka zamknęła ludzi w galerii, dopóki nie zakupią jednego z jej obrazów. Akcja odbiła się szerokim echem i była mocna komentowana, wzbudziła dużą dyskusję na temat rynku sztuki w Polsce.

Izabela Chamczyk działa również w internecie, gdzie prezentuje w czasach koronawirusa perfomance online[40].

  • 2020 – Codzienność w koronie w cyklu #entropiawdomu, Galeria Entropia Wrocław[41][42].
  • 2020 – Pierwszy performance z cyklu Codzienność pt. Początek końca, Galeria CSW Kronika, Bytom[43][44].
  • 2020 – Drugi performance z cyklu Codzienność pt. Złoty środek, Galeria lokal_30, Warszawa[45].
  • 2020 – Trzeci performance z cyklu Codzienność pt. Koniec końców, Galeria BWA Wrocław[46].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • 2021 – finał międzynarodowego konkursu International Art Magazine i publikacja prac.
  • 2020 – Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci.
  • 2015 – Stypendium z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
  • 2015 – Nagroda na Biennale Bielska Jesień portalu Obieg.
  • 2015 – Pierwsza nagroda Grand Prix w konkursie filmów jednominutowych One minute festiwal, w Gdańsku.
  • 2014 – Nominacja i udział w E(rarta) Motion Pictures II, festiwalu krótkich filmów o malarstwie, Sankt Petersburg, Rosja.
  • 2013 – Wyróżnienie honorowe na festiwalu In out w CSW Łaźnia w Gdańsku za film z akcji Art Atak.
  • 2010 – Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska.
  • 2009 – Wyróżnienie i order za najlepszą pracę dyplomową na kierunku malarstwo, ASP we Wrocławiu.
  • 2009 – Stypendium czasopisma Artluk dla Młodego Twórcy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Izabela Chamczyk [online], Saatchi Art [dostęp 2020-09-04] (ang.).
  2. ↑ a b Izabela CHAMCZYK [online], bj2015.bielskajesien.pl [dostęp 2020-07-31].
  3. ↑ a b Izabela Chamczyk – „Sensation” [online], Artystyczna Podróż Hestii [dostęp 2020-07-31].
  4. ↑ Telewizja Polska S.A, Konkurs Gepperta a młodzi artyści [online], wroclaw.tvp.pl [dostęp 2020-07-31].
  5. ↑ 6. Triennale Młodych – Wydarzenia O.pl [online], O.pl Polski Portal Kultury [dostęp 2020-07-31].
  6. ↑ a b Izabela Chamczyk - Archiwum Polskiego Performansu - Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [online], artmuseum.pl [dostęp 2021-03-13] (pol.).
  7. ↑ BWA Zielona Góra – Izabela Chamczyk – To już zostało nazwane: wystawa malarstwa [25.11-12.12.10] [online], bwazg.pl [dostęp 2020-08-27].
  8. ↑ entropia | NAZWIJ TO JAK CHCESZ Zawsze chciałam to zrobić [online], entropia.art.pl [dostęp 2020-08-27].
  9. ↑ entropia | DO TWARZY MI W NIEBIESKIM, czyli skąd się biorą gesty malarskie [online], entropia.art.pl [dostęp 2020-08-27].
  10. ↑ entropia | STANY SKUPIENIA [online], entropia.art.pl [dostęp 2020-08-27].
  11. ↑ Izabela Chamczyk – PSYCHOANIMALJA. Zaburzenia odzwierzęce / Atelier WRO [online], CENTRUM SZTUKI WRO, 18 grudnia 2015 [dostęp 2020-08-20].
  12. ↑ Izabela Chamczyk „Bezdech” [online], Galeria Scena, 9 kwietnia 2018 [dostęp 2020-08-20] (pol.).
  13. ↑ Iza Chamczyk – zdjęcia z otwarcia wystawy „Bezdech” [online], Galeria Scena, 9 maja 2018 [dostęp 2020-08-20] (pol.).
  14. ↑ Programm [online], polnisches-institut.de [dostęp 2020-07-31].
  15. ↑ Performance Izabeli Chamczyk | BIURO WYSTAW ARTYSTYCZNYCH w Jeleniej Górze [online] [dostęp 2020-08-02].
  16. ↑ entropia | SERIOUSLY SALTY / nowe materializacje [online], entropia.art.pl [dostęp 2022-08-08].
  17. ↑ Izabela Chamczyk, Toxic [online], Galeria Foksal, 27 listopada 2021 [dostęp 2022-08-08] (pol.).
  18. ↑ Nowy Sącz Info, Performance Izabeli Chamczyk „Mephobia” w ramach XXIX Małego Festiwalu Form Artystycznych – Nowy Sącz Info [online] [dostęp 2022-08-08] (pol.).
  19. ↑ SZTUKA PO GODZINACH – archiwum Łódź-Art [online], lodz-art.eu [dostęp 2020-08-27].
  20. ↑ Geppert.art.pl – Izabela Chamczyk, 1980 [online], 12geppert.bwa.wroc.pl [dostęp 2020-08-27].
  21. ↑ 6™ TRIENNALE MŁODYCH – Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku [online], rzezba-oronsko.pl [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  22. ↑ Nagroda Fundacji Vordemberge-Gildewart – MOCAK [online], mocak.pl [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  23. ↑ Małe jest wielkie [online], prpgnd.net [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  24. ↑ EPIDEMIC [online], Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, 27 września 2013 [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  25. ↑ CG2, Długość cugli wyznacza średnicę areny [online], galeriaopole.pl [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  26. ↑ MALARKI [online], Galeria Biała, 23 grudnia 2015 [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  27. ↑ Czysta formalność [online], Galeria Labirynt [dostęp 2020-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-06] (pol.).
  28. ↑ NOWE ILUSTRACJE [online], galeria-arsenal.pl [dostęp 2020-07-31].
  29. ↑ Co z tą abstrakcją? – Fundacja Stefana Gierowskiego [online], fundacjagierowskiego.pl [dostęp 2020-07-31].
  30. ↑ ROBAKOWSKI 80. Urodziny Józefa Robakowskiego – Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie [online], artmuseum.pl [dostęp 2020-07-31].
  31. ↑ Possibilities [online], Musrara Mix Fest 19 [dostęp 2020-07-31] (ang.).
  32. ↑ TYLKO ZEPSUTE ZEGARY POKAZUJĄ DOKŁADNY CZAS / Gdańska Galeria Miejska [online], ggm.gda.pl [dostęp 2020-07-31].
  33. ↑ 跳转提示 [online], a4am.cn [dostęp 2020-08-20].
  34. ↑ Izabela Chamczyk [online], Las Rzeczy - Galeria Foksal [dostęp 2022-08-08] (pol.).
  35. ↑ Cykl wystaw online: "Przestrzeń zamknięta / otwarta" [online], ODA - Ośrodek Działań Artystycznych [dostęp 2022-08-08] (pol.).
  36. ↑ FNAF - Festival Nahých Forem [online], www.fnaf.fun [dostęp 2022-08-08].
  37. ↑ 17. MÓZG Festival - Bydgoszcz: 10-11 września 2021 [online], ProAnima.pl [dostęp 2022-08-08] (pol.).
  38. ↑ Secondary Archive at Manifesta 14 Prishtina [online], CZKD, 7 lipca 2022 [dostęp 2022-08-08] (ang.).
  39. ↑ One Earth Awards | 2021 [online], One Earth Awards [dostęp 2022-08-08] (ang.).
  40. ↑ Izabela Chamczyk. Koniec końców – performance online | go.wroclaw.pl [online], wroclaw.pl/go/ [dostęp 2020-09-04] (pol.).
  41. ↑ Izabela Chamczyk | Codzienność W Koronie [online], Facebook [dostęp 2020-08-27].
  42. ↑ entropia | CODZIENNOŚĆ W KORONIE [online], entropia.art.pl [dostęp 2020-08-27].
  43. ↑ Izabela Chamczyk. Początek końca – performance online [online], Facebook [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  44. ↑ Kronika – Izabela Chamczyk. Początek końca [online], kronika.org.pl [dostęp 2020-08-27] (pol.).
  45. ↑ lokal_30 w Facebook Watch. [dostęp 2020-08-27].
  46. ↑ Izabela Chamczyk. Koniec końców – performance online [online], Facebook [dostęp 2020-08-27] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Izabela_Chamczyk&oldid=71371139”