Izrail Bieskin

Izrail Bieskin
Израиль Бескин
	generał porucznik
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1895 ; Witebsk, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	15 stycznia 1964 ; Irkuck, Rosyjska FSRR
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1917, 1918–1953
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego,; Armia Czerwona
Stanowiska	dowódca artylerii 70 Armii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna domowa w Rosji,; II wojna światowa: wojna zimowa; operacja Bagration; operacja wiślańsko-odrzańska;
	Odznaczenia
	; ; ;

Izrail Sołomonowicz Bieskin (ros. Израиль Соломонович Бескин; ur. 13 listopada^?/25 listopada 1895 w Witebsku, zm. 15 stycznia 1964 w Irkucku) – radziecki wojskowy, generał porucznik artylerii, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w żydowskiej rodzinie robotniczej. Uczył się w chederze, później w gimnazjum w Charkowie. W 1914 został powołany do rosyjskiej armii, został podoficerem artylerii, za zasługi bojowe otrzymał dwa Krzyże św. Jerzego. Od 1918 służył w Armii Czerwonej, w 1920 ukończył moskiewskie kursy artylerii ciężkiej, uczestniczył w walkach z białogwardzistami i interwentami na Dalekim Wschodzie, w 1939 przyjęto go do WKP(b). Brał udział w wojnie z Finlandią 1939–1940 i wojnie z Niemcami 1941–1945 jako szef artylerii korpusu zmechanizowanego i zastępcą szefa artylerii armii, od 27 stycznia 1943 w stopniu generała majora artylerii, a 22 sierpnia 1944 generała porucznika artylerii. W 1945 dowodził artylerią 70. Armii 2 Frontu Białoruskiego, organizował działania artylerii podczas operacji wiślańsko-odrzańskiej i przy forsowaniu Odry na południe od Szczecina, zadając wrogowi duże straty w sile żywej i technice. W czerwcu 1950 ukończył Wyższe Kursy Akademickie przy Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego, dowodził artylerią Wschodniosyberyjskiego Okręgu Wojskowego, w 1953 zakończył służbę wojskową.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (31 maja 1945)
Order Lenina (trzykrotnie - 9 października 1943, 21 lutego 1945 i 31 maja 1945)
Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie, m.in. 9 lutego 1944)
Order Suworowa I klasy (10 kwietnia 1945)
Order Suworowa II klasy (8 lutego 1943)
Order Kutuzowa I klasy (23 lipca 1944)
Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Medal „Za obronę Moskwy”
Medal „Za obronę Stalingradu”
Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
Krzyż Zasługi Wojskowego Orderu Świętego Jerzego III klasy
Krzyż Zasługi Wojskowego Orderu Świętego Jerzego IV klasy
Order Krzyża Grunwaldu II klasy (Polska Ludowa)
Medal za Warszawę 1939–1945 (Polska Ludowa)
Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (Polska Ludowa)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]