Józef Florczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Florczak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 września 1887
Brzyków

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 1943
KL Dachau

profesor
Specjalność: prawo rzymskie, prawo kanoniczne
Alma Mater

Papieski Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu w Rzymie

wykładowca Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu, dziekan Wydziału Prawa Kanonicznego KUL
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Józef Florczak (ur. 25 września 1887 w Brzykowie, zm. 30 kwietnia 1943 w Dachau) – polski duchowny katolicki, prałat, kanonista, profesor i dziekan Wydziału Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, wcześniej wykładowca Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu. Pracownik dykasterii watykańskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1903–1909 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Święcenia kapłańskie przyjął 7 sierpnia 1910[1]. Następnie studiował w Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu (1910–1913) oraz był doktorantem w zakresie prawa na Angelicum w Rzymie (1913–1914). W latach 1915–1918 był profesorem Akademii w Petersburgu, a w 1918–1922 profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w którym w latach 1919–1920 był dziekanem Wydziału Prawa Kanonicznego i Nauk Moralnych KUL. W latach 1920–1929 był pracownikiem Kolegium Rozkrzewiania Wiary w Rzymie, audytorem Roty Rzymskiej, konsultorem Kongregacji Sakramentów, prokuratorem Kongregacji Rytów oraz rektorem kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Rzymie (do 1931)[2][3].

10 listopada 1928 został odznaczony przez władze II Rzeczypospolitej Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4][2].

W latach 1931–1942 był proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Turku, a od 1936 do 1942 dziekanem dekanatu tureckiego[3].

W 1942 został aresztowany przez niemieckie władze okupacyjne. 5 maja 1942 przybył z transportem księży do KL Auschwitz (otrzymał tam numer więźniarski 30277)[2]. Następnie przewieziony do obozu koncentracyjnego Dachau, gdzie zmarł[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]