Józef Garbaciak
sierżant | |
Data i miejsce urodzenia |
17 marca 1890 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 listopada 1968 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1920 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Józef Garbaciak (ur. 17 marca 1890 w kolonii Średni Łan, zm. 5 listopada 1968 we Włodawie) – żołnierz Legionów Polskich i sierżant Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Michała i Antoniny z d. Dzwoniarek[1]. Od 20 grudnia 1914 w Legionach Polskich w szeregach 2 pułku piechoty brał udział w walkach podczas I wojny światowej.
Po kryzysie przysięgowym w 1917 został instruktorem w Polskiej Sile Zbrojnej. W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego, został przydzielony do 10 kompanii 9 pułku piechoty, z którym walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej[1].
Szczególnie odznaczył się 21 września 1920 nad rzeką Świsłocz i wsią Karpowce, gdzie „z plutonem ubezpieczał lewe skrzydło baonu. Odparł kilka kontataków przeciwnika, umożliwiając baonowi wykonanie zadania. W rejonie wsi Kula śmiałym atakiem zdobył km i wziął jeńców”[1]. Za te czyny został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Awansowany do stopnia sierżanta został zwolniony z wojska 20 grudnia 1920[1]. Pracował następnie w wyuczonym zawodzie masarza we Włodawie. Tam też zmarł i został pochowany.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty z Bronisławą z d. Schejbald. Dzieci: Tadeusz (ur. 1924), Izabela (ur. 1926), Zofia (ur. 1928), Jadwiga (ur. 1930), Marian (ur. 1936)[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.