Józef Lewinson
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | |
Józef Lewinson (ur. 20 stycznia 1903 w Warszawie, zm. 1940 w Katyniu) – polski inżynier chemik żydowskiego pochodzenia, podporucznik sanitarny rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Maksymiliana (ok. 1870–1940), właściciela sklepu z instrumentami muzycznymi na Nowym Świecie[1], i Wiery z domu Weinstein (ok. 1875–1944), zaginionej w czasie powstania warszawskiego[2]. Był bratem Szymona Lewinsona (1895–1940), ojca Janiny Bauman. Ukończył studia na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej w roku 1927, a następnie był współwłaścicielem fabryki chemicznej w Warszawie[a]. W latach 1929–1930 odbył przeszkolenie wojskowe w Szkole Podchorążych Rezerwy Sanitarnych w Warszawie. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 107. lokatą w korpusie oficerów rezerwy sanitarnych[4]. Posiadał przydział w rezerwie do Kadry Zapasowej 1 Szpitala Okręgowego w Warszawie[5].
W roku 1931 opublikował część 1 książki „Fabrykant domowy” („Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych”)[6][7]. Po wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany do Kadry Zapasowej 1 Szpitala Okręgowego. Został wraz z bratem wzięty do niewoli radzieckiej. Zamordowany w Katyniu[8] i tam pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym[5].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jest możliwe, że chodzi tu o nieistniejącą fabrykę chemiczną Lewinsona i Jakubowicza Kadysz, przy ul. Grochowskiej 57[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Maksymilian Lewinson. [w:] Internetowa baza danych o Warszawskim Getcie [on-line]. Centrum Badań nad Zagładą Żydów. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)]. (pol.).
- ↑ Wiera Lewinson z domu Weinstein. [w:] Internetowa baza danych o Warszawskim Getcie [on-line]. Centrum Badań nad Zagładą Żydów. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)]. (pol.).
- ↑ 101184 Kadysz, Lewinson i Jakubowicz. [w:] 801 Kad 165 Kai - Genealogy Indexer [on-line]. Ebooks-Gratuit.Net. [dostęp 2015-02-10].
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 131.
- ↑ a b Jozef Lewinson. nekropole.info. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
- ↑ Józef Lewinson: Fabrykant domowy: Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych, Część 1. Biur Wydawnicze "Kultpol", 1931.
- ↑ Józef Lewinson, Fabrykant domowy. Cz. 1. Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych / zebr. i oprac. Józef Lewinson, Warszawa : nakł. Biura Wydawniczego "Kultpol", 1931
- ↑ Lista Żydów – oficerów polskich, jeńców wojennych z obozu w Kozielsku zamordowanych w Lesie Katyńskim (3 kwietnia – 12 maja 1940 r.). rp.pl, 25.08.2008. [dostęp 2009-12-30]. (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janina Bauman: Zima o poranku. Opowieść dziewczynki z warszawskiego getta. Kraków: Znak, 2009. ISBN 978-83-240-1126-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Józef Lewinson: Fabrykant domowy. Cz. 1, Zbiór przepisów oraz praktyczne wskazówki do domowego wyrobu artykułów techniczno-chemicznych (1931) w bibliotece Polona