Język baham
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
1100 (1987) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bdw | ||
| IETF | bdw | ||
| Glottolog | baha1258 | ||
| Ethnologue | bdw | ||
| BPS | 0863 2 | ||
| WALS | bdw | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język baham[1][2] (a. bahaam, mbaham, mbahám, mbahaam)[3][4], także patimuni[1][5][6] (a. patimunim[4]) – język papuaski używany w indonezyjskiej prowincji Papua Zachodnia, w kabupatenach Fakfak i Kaimana. Według danych z 1987 roku posługuje się nim 1100 osób[1].
Publikacja Peta Bahasa podaje, że jego użytkownicy zamieszkują wieś Kotam w dystrykcie Fak-Fak Timur, a także tereny na wschód od Kotam[2].
Jest blisko spokrewniony z językiem iha[7][8]. Wykazuje wpływy słownikowe języków austronezyjskich, takich jak sekar, onin i malajski[9].
Jest zagrożony wymarciem. Jego użytkownicy to przede wszystkim osoby dorosłe[1]. Ludność Baham (Mbaham) posługuje się także językiem iha[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Baham, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ a b Bahasa Baham. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-27)]. (indonez.).
- ↑ Timothy Usher: Mbahaam. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-27)]. (ang.).
- ↑ a b Sejarah Singkat. Pemerintah Kabupaten Fakfak. [dostęp 2021-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-05)]. (indonez.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Baham. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-27)]. (ang.).
- ↑ Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 98, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ Timothy Usher: Mbahaam-Iha. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-27)]. (ang.).
- ↑ Usher i Schapper 2018 ↓, s. 43–44.
- ↑ Usher i Schapper 2018 ↓, s. 49–50.
- ↑ Kisah Suku Mbaham di Papua: Berpisah Dengan Hewanpun Mereka Punya Lagunya. DW, 2007-02-16. [dostęp 2022-08-27]. (indonez.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Timothy Usher, Antoinette Schapper. The lexicons of the Papuan languages of the Onin Peninsula and their influences. „NUSA: Linguistic studies of languages in and around Indonesia”. 64, s. 39–63, 2018. DOI: 10.15026/92290. [dostęp 2023-01-26]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kisah Suku Mbaham di Papua: Berpisah Dengan Hewanpun Mereka Punya Lagunya. DW, 2007-02-16. [dostęp 2022-08-27]. (indonez.).